Gaming can give friends for life!
Vorig jaar heb ik voor jullie een column geschreven waar ik het heb gehad over mijzelf en gamen. Ik ben zelf een vrouw en wij als vrouwen worden vaak benadeeld in het gamen. Waarom? Geen idee. Maar daar gaat het dit keer niet over. Waar gaat het dan wel over? Het maken van vrienden.De afgelopen maand was erg druk voor mij. Trouwerij in Engeland, weekje vakantie eraan geplakt, was dus erg gezellig. Maar ook heeft mijn opa voor wat probleempjes gezorgd. Druk druk druk dus. Maar ook hier gaat het niet om. Maar wel om de dingen die erachter gebeuren.
Ik en mijn man zijn echt hardcore game fans. Wij hebben samen een gigantische verzameling PC-Games, console games en nog vele andere dingen die daarbij komen kijken. Ik heb zelf mijn man ontmoet in 2003, nadat ik mijn arm had gebroken, in een chatroom. Nu denkt iedereen jeetje dat is wel erg cliché. Dat is misschien wel zo, maar rond die tijd zaten de jonger veel in dit soort chatrooms waar zo zonder dat iemand ze zag konden praten over hun dagelijkse problemen.
Alwin zat ook met regelmaat in hetzelfde kanaal als ik en hij had dat zijn digitale bankje. Je kon dan naast hem komen zitten en praten over je problemen. Hij gaf je dan advies en maakt nog wat leuke grapjes tussendoor. Tussen ons klikte het goed dus wij zaten vaak op het digitale bankje samen. Een paar maanden later ging ik op stage in Zeist. Dit betekende ook dat ik daar op kamers moest en dat ik geen internet zou hebben. Alwin is mij zonder te vertellen de eerste dag opkomen zoeken, en zo is het verhaaltje gestart.
Alwin was naast dat hij in de chatroom zat ook een actieve wedstrijd gamer geweest. En ook werkte hij voor Netgamez BV en hielp hij met het organiseren van gigantisch LAN-party’s. Dit betekende dus voor mij dat ik in 2004 in aanraking kwam met de mannen en vrouwen van Netgamez en zo een grote groep met mensen leerde kennen. Dit organiseren hebben we tot 2007 met veel plezier gedaan en daarna is het eigenlijk een stille dood gestorven. Hier heb ik helaas niet veel echte vrienden van over gehouden maar ik spreek sommige toch nog wel met enige regelmaat.
Naast het organiseren van LAN-party’s speelde ik zelf ook competitief. Dit kwam doordat alwin zijn clan vriendjes de eerste dag van mijn eerste Netgamez mij PC hadden leeg gegooid en er Counter strike alleen op terug hadden gezet. Ik speelde hiervoor veel Starcraft en Unreal, maar zij vonden dat watjes spelletjes en ik moest aan de Counter strike.
Ik heb een tijd in een mannen team gespeeld waar ik met Alwin en Martijn veel heb gespeeld. Maar zoals je wel weet zijn vrouwen niet goed genoeg en ben ik eruit gegaan. Ik ben toen op zoek gegaan naar een vrouwen team (jaja ook ik heb er aan mee gedaan). Daar heb ik veel meiden, waaronder Lynsey, leren kennen. Lynsey en ik zijn nu nog steeds goede vriendinnen. Ik geloof zelf al 7 jaar lang. In het begin mochten we elkaar niet zo omdat we in tegenstrijdige teams zaten maar ook daar zet je jezelf weer over heen. Ik had nog een andere goede vriendin. Ze was zelfs mijn tweede getuige op mijn bruiloft. Maar helaas heb ik haar zonder enige rede al een tijd niet gesproken.
In 2003 is World of Warcraft live gegaan. Samen met Alwin heb ik velen uren in het spel gestopt. Toen wij eenmaal in vanille max level, of nou bijna max level waren, hebben wij daar Dave ontmoet. Dave is een Engelsman die uit de buurt van Londen kwam. Hij was net als ons verschrikkelijk verslaafd aan het spel. Toen wij in 2004 besloten elkaar eens te zien, is er een vriendschap gestart die tot op heden nog niet kapot is gegaan. Hij is bij ons op de bruiloft geweest, wij zijn bij hem op zijn bruiloft geweest. En we zien elkaar meerdere keren per jaar. Hij is eigenlijk een beetje familie geworden.
Maar wat is nou het moraal van deze hele column zou je denken. Het feit dat gaming je vrienden voor het leven kan geven. Je hoeft je niet te verschuilen achter je TV of PC. Nee stap een keer in je wilde schoenen en loop zo ook eens andere gamers tegen het lijf. Heb je een gezellig clubje waar je vaak mee op de voice chat hangt. Stel eens voor om een keer wat te gaan drinken. Of ga ze een keer opzoeken of trek je stoute schoenen aan en daag ze uit voor een pot Laser gamen in plaats van Counter strike op de PC te spelen.
Gamers zijn ook mensen en wij als mensen hebben ook behoefte aan sociale contacten. Het wil niet zeggen dat de gamers anti-sociaal zijn. Want wij kunnen ook flink feesten op de voice chat. Je hoeft nou eenmaal elkaar niet elke dag te zien toch? Ik ben heel blij dat ik ben begonnen met gamen. Het heeft mijn Martijn, Dave en Lynsey gegeven. Als je op Facebook kijkt bij de populaire kinderen zie je duizenden vrienden. Ik hoef er geen duizend geef mij maar 10 echte en ik ben het gelukkigste.
Gamen maakt mij happy en gamen met vrienden maakt mij super happy. Gamen en je leven het gaat goed samen maar ga ook naast gamen met je gamevrienden om en maak zo net als ik vrienden voor het leven!