De verbazing
Mijn aansluiting bij het fantastische 365Gaming team is nog niet zo lang van kracht aangezien ik pas sinds 14 mei het “ja-woord” gaf om in dit huwelijk te stappen. In het begin was ik nog erg onzeker of ik dit wel kon en wat zou er van mij verwacht worden, kan ik het wel leveren, heb ik er überhaupt tijd voor naast mijn drukke full-time baan? Maar de mensen achter de schermen brachten mij al snel op mijn gemak en er was geen druk te bekennen en al heel snel had ik het gevoel dat ik in een hechte vriendschap opgenomen werd. En zo is het eigenlijk allemaal begonnen, ik begon mijn eerste column te schrijven en al snel volgde er stukjes over nieuwe game weetjes en schreef ik in de avonden en weekenden redelijk meer dan dat ik gedacht zou hebben.
Op een of andere manier is het verslavend om van je hobby een soort van werk te kunnen maken. Het game nieuws volgde en deelde ik toch al op Facebook, dus waarom niet delen voor een groter en breder publiek? Na diverse stukken aangeleverd te hebben kwam het zover dat de eerste Gamescom aankondigingen de kop op kwamen steken en bedacht ik me dat dit een event is die nog op mijn eigen bucketlist stond maar nooit iets mee gedaan had omdat ieder jaar de bezoekers aantallen mij deden afschrikken. Heb ik wel zin om helemaal naar Keulen te rijden om vervolgens in een dikke rij bij de voordeur te staan wachten en dan maar afwachten waar je wel en niet aan toe komt? Nee, dat zag ik niet zitten. Maar nu was het iets andere koek toen mij werd geadviseerd om te kijken of ik in aanmerking kon komen voor een perskaart en zo de Gamescom te kunnen bezoeken en het geheel eens van een andere kant te beleven.
Huh? Ik en een perskaart? Nee joh, waarom zouden ze dat doen? Heb ik wel de ervaring en het belangrijkste: kom ik daarvoor in aanmerking aangezien de Gamescom een aantal regels heeft om een perskaart toe te kennen? Na wat overhalen dan toch een aanvraag gedaan en wat bleek, na precies een week kreeg ik een mailtje met daarin de goedkeuring en de perskaart. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het mailtje eerst 6 keer heb overgelezen om daarna aan mijn vrouw te vragen hetzelfde te doen. Mijn dag kon niet meer stuk en ik voelde mijn hartje op hol slaan en kon niet wachten om dit nieuws met mijn naaste vrienden en collega’s te delen aangezien ze zo met me meeleefde.
De voorbereiding
Tussen het mailtje van goedkeuring voor de perskaart en de daadwerkelijke datum van Gamescom zat maar een kleine 3 weken. Je kunt zeggen dat ik op de valreep nog even dit fijne nieuws heb mogen ontvangen. Maar wat nu? Ik ben nog nooit naar een editie van de Gamescom geweest, wat moet ik allemaal niet weten en regelen? Hoe laat moet ik er zijn, hoe lang ga ik aangezien de perskaart geldig is voor alle dagen. Ga ik alleen op de persdag of blijf ik langer? Kan ik dat redden op 1 dag of ben ik dan zo gesloopt dat de terugrit van ruim 2,5 uur me niet meer gaat lukken? Dat waren dingen om goed over na te denken en dit soort reisjes dienen toch wel enige voorbereiding. Gelukkig kon ik met al mijn vragen terecht bij de kenners Jack en Monique die hier veel ervaring in hebben en zo heb ik de enige voorbereiding kunnen doen. Lees; enige voorbereiding want je hebt toch een bepaalde voorstelling van dingen die je voor het eerst gaat doen.
Het idee om alleen de persdag (dag zonder publiek) te gaan ging al snel van tafel want de heen en terugreis is bij elkaar al 6 uur en als je dan ook nog eens heel de dag daar rondloopt en alle ervaringen moet opnemen, is geen slim plan. Dus ik moest minimaal een nacht in Keulen overnachten om de volgende dag in alle rust terug te kunnen rijden. Tsja, een hotel dus. Nou, ga die maar nog eens vinden 3 weken voor zo een groot event als de Gamescom. Vergis je niet, als je ziet dat er dit jaar ruim 355.000 bezoekers uit 88 landen langs zijn geweest. Ja okee, je kon nog wel ergens een kamertje krijgen voor de prijs van 450,00 euro maar dat werd me een beetje te gortig.
Maar alle game goden waren me goed gezind want daar kwam het nieuws dat mijn 365 collega Bas helaas niet aanwezig kon zijn dit jaar maar wel zo slim was geweest om al heel vroeg een hotel te boeken en deze nog niet gecanceld had. Na heel veel telefoontjes heen en weer was het mogelijk om zijn reservering om te zetten op mijn naam en zo geschiede dat ik kon overnachten in het hotel voor een hele nette prijs. Mooi, dat kon ik van mijn lijst schrappen en inmiddels was mijn aangevraagde milieu pas ook binnen. (ja, je moet aan alles denken) Na nog wat kleine dingetjes was ik er klaar voor! Toch?
De reis
Om een uur van mijn reis af te snoepen besloot ik om de nacht voor de persdag te overnachten bij mijn schoonmoeder die wat dichter bij de grens van Duitsland woont en zo zou het me 2 uur kosten i.p.v. de 3 uur vanaf mijn eigen woonplaats. Daar ging mijn wekker om 06.00 uur en ik sprong vol spanning het bedje uit, snel ontbijten, douchen en om half 7 zat ik met draaiende motor in de auto mijn navigatie aan te zetten. Ja hoor, de reis was berekend en ik zou met een 1 uur en 57 minuten in Keulen moeten aankomen op de Gamescom. Je kent het wel: lekker muziekje aan op de radio en dan lekker als een toerist over gaan op een Duitse radiozender en proberen om te volgen waar het over gaat. Een glimlach verscheen op mijn gezicht toen de lokale radiozender een prijsvraag uitriep om nog 2 kaarten voor de Gamescom te winnen waarbij ik dacht: succes jongens, ik zie jullie daar! Wel was het vreemd om deze keer alleen in de auto te zitten en je zelf goed moet opletten of je wel goed rijdt en niemand naast je hebt zitten die je in de gaten kan houden of om even lekker tegen te kletsen. Het was niet anders, ik ging naar de Gamescom en nog wel met een perskaart op zak, wat wilde ik nog meer.
Ik ging als gamefreak naar het grootste game event van Europa! Onderweg kreeg ik een smsje van Jack en Monique dat het misschien toch een beter plan was om eerst naar het hotel te rijden (we zaten in hetzelfde hotel) om in te checken om er zeker van te zijn dat we onze hotelkamer zouden hebben als we in de avond daar zouden arriveren. Met dit soort drukke events zijn de kamers schaars en loop je de kans deze kwijt te raken als je te laat zou inchecken. Zo gezegd, zo gedaan en ik stelde mijn navigatie opnieuw in op het adres van het hotel, een kleine 3 kilometer van de Gamescom af. Na aardig wat kilometers kwam ik dan eindelijk aan in Keulen en de eerste 2 dingen die me opvielen was dat de hele stad met meters hoge reclame was behangen van de Gamescom. Op elke hoek en gebouw kon je grote posters en muurschilderingen vinden die iets met dit event te maken hadden. Mijn mond viel open toen ik op de gehele zijkant van een 6 verdieping tellend flatgebouw Arno uit Assassin’s Creed: Unity zag staan. Wauw, dat mag wat kosten bedacht ik me nog.
Mijn reis richting het hotel kwam langs het Koelnmesse gebouw waar de Gamescom plaats vind en ik stond al snel vast in een file van auto’s die de persdag gingen bezoeken. Daar verloor ik aardig wat tijd mee en ik moest nu echt gaan opschieten om niet te laat te komen voor mijn eerste afspraak die ik met Jack had bij Konami om 10.00 uur. Eindelijk bij het hotel aangekomen en geen idee had waar ik moest parkeren en mijn auto maar op een plek had gezet waar een wegsleep regeling van kracht is, ontving ik een smsje van Jack met de vraag waar ik was aangezien ze al bij de receptie aan het inchecken waren. Ik rende de auto uit om vervolgens met een bezweet hoofd te kunnen zeggen: ” Hallo, daar ben ik dan”.
De afspraken op de Gamescom
Na het inchecken reden we met z’n 3-en richting de Gamescom om daar vervolgens aan te sluiten aan de rij van persbezoekers. Jack besloot om alvast richting onze eerste afspraak te lopen bij Konami en ik zou daar dan bij aansluiten. De tijd begon immers te dringen en we waren tijd kwijt geraakt aan de drukte in de stad en Monique kon me vertellen dat ze ook erg verbaas was over de drukte aangezien het normaliter nooit zo druk is op een persdag. Na het vinden van een parkeerplek vervolgde Monique en ik onze weg naar een van de vele ingangen die het Koelnmesse telt en liepen we richting Konami, daar zou Jack inmiddels ook wel aangekomen zijn.
Daar aangekomen om een potje PES 2015 te testen en Monique snel naar haar afspraak ging bij Call of Duty, bleek Jack problemen te hebben bij de ingang, zijn barcode op zijn perskaart kon niet goed afgelezen worden, dus ik stond daar in mijn uppie. Maar geen stress, ik werd daar door de PR dames van Konami ontzettend goed opgevangen en op mijn gemak gesteld. Ik werd netjes begeleid naar een aparte booth en kreeg daar mijn eerste drankje en hapje aangeboden. Daar stond de PS4 al voor me klaar om te spelen en intussen hadden we een leuk gesprek en vertelde ik dat dit mijn Gamescom ontmaagding was.
Nog geen 5 minuten later kwam Jack binnen en konden we ons samen focussen op het spel. Toen we daar mee klaar waren konden we na even wachten door naar de andere booth van Konami (2 vliegen in 1 klap) om daar een geheel nieuwe demo van Metal Gear Solid V: The Phantom Pain te kunnen bekijken. De mensen die mij kennen weten dat naast AC deze reeks mijn favoriete game is om te spelen. Ik was dan ook zo blij als een klein kind en ik begon me al aardig thuis te voelen met de behandeling die de pers krijgt op de beurs. Jack en ik zaten er klaar voor en we hebben gesmuld van wat we hebben mogen zien. Ik zal hier niet verder in detail gaan aangezien hier aparte artikelen over geschreven worden/zijn.
Okee, na het bijkomen van het moois dat we net gezien hadden gingen we door naar de volgende afspraak bij Destiny. Daar mochten we met z’n allen in een groep ons avontuur vervolgen met een missie die op zich op de maan afspeelt. Wat een pracht en praal allemaal en dit was voor mij de eerste keer dat ik Destiny ging spelen en ik moet zeggen dat het spel goed aanvoelt en zeer mooie graphics heeft. Na dik een half uurtje knallen en in de tussentijd veel andere dingen gezien en besproken te hebben was het tijd voor de lunch om vervolgens in de middag nog een uitgebreide spelsessie bij Wargaming te ervaren.
Het ontvangst was super, een geheel ingerichte lounge ruimte inclusief bar stond ons op te wachten. Na een heerlijke drankje en versnapering mochten we mee naar de booth waar een vriendelijke game ontwerper van het spel ons te woord stond en ons live liet zien wat voor moois we straks kunnen verwachten. Na een goede sessie mochten we zelf even aan de gang waar Jack goed gebruik van heeft gemaakt. Maar we moesten weer door want de volgende afspraak stond al weer op de agenda klaar, namelijk bij MXGP & Motorcycle Club.
Ook daar weer een goed ontvangst en een leuke speelsessie mogen meemaken. Het was rennen en vliegen van de ene naar de andere afspraak en tussen de afspraken door zagen Jack en ik Monique even om bij te praten en de ervaringen te delen. Het was een drukste van jewelste. Maar oh wat leuk en als je een beetje stressbestendig bent is dit gewoon erg gaaf en ik moest dan soms ook erg lachen om de situaties die het met zich mee bracht.
En toen! Ja toen was het eind van de middag aangebroken en vervolgde we onze weg richting het hotel om ons heel snel om te kleden om ons op te maken voor het Metal Gear Solid Gala waar we met z’n allen voor uitgenodigd waren. Dit gala werd niet op de Gamescom zelf gehouden maar in de Music Dome. Oh, hoor ik je zeggen, even een zinnetje terug! Is dat dat gala waar niemand minder dan Hideo Kojima zelf bij aanwezig was om zijn nieuwe demo te laten zien van MGSV:TPP en waar hij de tijd neemt om een Q&A te doen met zijn grootste fans? Het gala waar maar 1600 mensen bij aanwezig kunnen zijn in de Music Dome, naast de Dom in Keulen? Ja, bij dat gala waren wij aanwezig en als groot MGS fan weet je dat je Dhr. Kojima niet vaak zult tegen komen in je leven en dit weer voor het eerst in 5 jaar was dat hij naar de Gamescom kwam. Holy Solid Snake! Ik ga de man dan nu toch echt in het echie zien. Een hele grote bucketlist item op mijn lijst kon ik afvinken.
Naast het feit dat we veel moois en toch weer nieuwe features te zien kregen van het spel deed Kojima ook nog een korte aankondiging van zijn PT (Playable Trailer) spel, een Demo die inmiddels gratis te downloaden is in de PS-Store voor de PS4 gebruikers. Deze zeer spannende en enge teaser geldt als een voorproefje op het spel Silent Hills die later op de markt moet gaan verschijnen. Zoals Kojima het zelf vertelde op het podium: “We wanted to create a game that will shit youre pants”. Je begrijpt dat ik enorm genoten heb van dit hele festijn ook al besloot Kojima op het laatst toch niet zijn fans nog blijer te maken met een signeersessie. Het was al genoeg voor mij om de man IRL te mogen zien. Buiten aangekomen nog een hele mooie meevaller gekregen door het mogen ontvangen van een huge game preview banner van MGSV te krijgen. Een fantastisch uniek item!
Op de terugweg even snel met z’n allen een overheerlijke, echte braadworst mogen nuttigen om vervolgens langs de mooi verlichte Dom een taxi op te zoeken om terug te rijden naar het hotel. Daar nog even naar het huisfront gebeld om mijn ervaring van dag 1 op de Gamescom te delen, waar moest ik beginnen….
De tweede dag
Op de tweede dag, waarbij ik geen afspraken had staan behalve die bij Ubisoft maar Jack en Monique weer helemaal vol gepland stonden, besloot ik om de beursvloer op te gaan gewapend met het fototoestel van hun. Het eerste stukje ging nog begeleid met Jack aangezien we meteen wat beelden konden schieten van de vloer en alle grote stands nu het publiek nog niet binnen was. Om 10.00 uur zouden de deuren open gaan en dan zou het door de drukte niet meer zo overzichtelijk zijn. Mijn eerste reactie toen ik de eerste hal binnen kwam was dan ook letterlijk: ” Holy shit, zo groot? Check die stand dan! Kijk dat dan, zie dat dan”. Ja, hier kwam toch snel weer mijn ontgroening gevoel naar boven. Dit had ik nog nooit gezien, de enorme hallen met stands zo groot als een flatgebouw pronkte met al hun pracht en praal me tegemoet.
Na heel veel verwondering moest Jack met Monique naar hun afspraken die nog heel de dag zouden duren en ben ik heerlijk op mijn gemak elke hal gaan bezoeken en voelde ik me als een klein kind in een snoepwinkel. Wel even de tijd in de gaten houden, want we hadden immers nog een bezoek bij Ubisoft staan. Daar aangekomen werden we verwelkomt met een drankje en stond de gastvrijheid weer hoog in het vaandel, iets dat we gewent zijn van Ubisoft. Na wat gesprekken konden we ons opmaken om een speelbare demo te zien en te spelen van Assassin’s Creed: Rogue waarna we nog net op de lijst konden komen om een sessie van The Division bij te wonen. Wat een moois hebben wij mogen aanschouwen zeg. Dit spel is toch wel een van de hoogte punten voor mij geweest.
Aan het begin van de middag was het helaas voor mij weer tijd om te vertrekken, ik moest immers nog dik 2,5 uur terug rijden naar mijn schoonmoeder om daar mijn vrouw en dochter op te pikken en weer richting huis te rijden wat ook nog eens een 1,5 uur in beslag nam. Thuis aangekomen kon ik niet stoppen met het vertellen van al mijn ervaringen waarvan hierboven er maar een enkele zijn. Ik heb de tijd van mijn leven gehad en heb de grootste lol gehad met mijn gezelschap die me ook hier weer op mijn gemak hadden laten voelen en waardoor ik alle spanning die ik van tevoren had, weg te nemen.
De volgende keer?
De Gamescom editie van 2015 is inmiddels alweer aangekondigd en mocht ik weer zo lucky zijn om hierbij aanwezig te mogen zijn dan zou ik toch wel een aantal dingen nog anders doen dan dit jaar. Aangezien je toch wel wat spullen mee draagt op een dag (persoonlijke spullen/goodies/etc.) lijkt het me handig om een rugzak mee te nemen aangezien dit een stuk makkelijker meeslepen is. Tevens zou je onderling de spullen kunnen verdelen (video-fotocamera/accu’s/ /microfoon/snoeren etc.). Ook zou ik echt langer blijven dan de 2 dagen die ik geweest ben.
Je mist toch een hoop dingen die je ondanks deze eerste mooie ervaring, had willen zien of de tijd voor had willen vrij maken. Ik zou zeker toch ook, indien gewenst, nog bij een hoop andere afspraken aanwezig willen zijn en hier een mooi item over willen schrijven. Uiteraard had ik over mijn afspraken hierboven ook een item kunnen schrijven maar omdat het mijn allereerste keer was en ik zo overrompeld werd door al het moois en dit moest verwerken, hebben we afgesproken dat ik het voor nu houdt op het schrijven van deze column over mijn ervaring.
Hoe dan ook, ik klaag niet want ik heb een fantastische tijd en ervaring opgedaan en zou het super vinden om er volgend jaar weer bij aanwezig te mogen zijn!