Review – Anno 1800

Na twee leuke uitstapjes in de toekomst keert Anno weer terug naar het verleden. Eerlijk gezegd heb ik hier absoluut geen probleem mee. Niet dat ik de delen uit de toekomst slecht vond, alles behalve dat zelfs! Maar toch verloor de titel bij deze delen een beetje zijn ziel. En daarmee bedoel ik dat de basisprincipes over boord werden gegooid om te experimenteren met nieuwe methodes en vernieuwing. En ja, dit was in mijn ogen zeker geslaagd als losstaande titels, maar het echte Anno gevoel was weg. Ook waren deze delen wel erg toegankelijk en met vlagen weinig uitdagend. Zowel de ontwikkelaar Blue Byte, en de spelers, hadden dan ook de wens weer terug te keren naar het verleden met een Anno zoals wij deze kende. En die tijd is nu aangebroken met Anno 1800!

Het verhaal in de campaign begint met de zelfmoord van onze vader. Al vrij vlot merken we dat de omstandigheden op zijn zachts gezegd nogal verdacht zijn. Als zoon zijnde willen we natuurlijk antwoorden. Waarom zat onze vader in de gevangenis, waren de beschuldigingen aan zijn adres waar, waarom pleegde hij zelfmoord, of speelden er misschien andere zaken mee? Terwijl we de zeilen hijsen en koers zetten naar een eiland dat onze basis gaat vormen tot een eigen nederzetting spelen deze vragen in ons achterhoofd. Met een handje vol loyale vrienden van jezelf en van de vader zijn kant weten we onze eerste hutjes neer te planten, een marktje op te zetten en zo de eerste stappen te maken.

Gaandeweg begint het verhaal vorm te krijgen in de vorm van een aantal simpele opdrachten inclusief uitleg en antwoorden. Persoonlijk moet ik eerlijk zeggen dat het verhaal me niet zo heel erg kon bekoren. Ik werd er niet in meegesleept en speelde de campaign dan ook meer weg als zijnde een sandbox mode. Aan de andere kant vond ik dit dan ook geen enkel probleem doordat de gameplay erg solide aanvoelde en de plaatsjes echt om te kwijlen waren.

We beginnen dus met wat simpele hutten waar we onze boeren in kwijt kunnen. Ook zorgen we voor wat houthakkers en een werkplaats zodat we wat planken kunnen verzamelen. Naarmate we wat groeien zullen we merken dat deze boeren bepaalde behoeften hebben waar we aan moeten voldoen. Niet alleen om ze tevreden te houden, maar ook om te zorgen dat we ze kunnen upgraden naar werkers. Zoals het een RTS-game betaamd zullen we hierdoor ook steeds weer nieuwe type gebouwen vrij spelen en zullen de behoeften ook steeds uitgebreider worden. Wanneer we de werkers tevreden houden kunnen we ze weer een stapje hoger in de ladder plaatsen en begint het spel eigenlijk pas echt.

Met de nieuwe gebouwen die we dan vrij spelen zullen je merken dat we op ons eiland niet alle grondstoffen hebben die noodzakelijk zijn om de zaken te produceren die ze het volk verlangt. Nu zijn er meer eilanden te vinden en is het mogelijk om te kijken of we één van deze eilanden kunnen claimen om vervolgens met schepen een route te creëren om de grondstoffen heen en weer te vervoeren. Ook is het mogelijk om goed bevriend te raken met onze omliggende buren. Hier komt wel een delicaat politiek spel bij om de hoek kijken. Zo kan de ene buur totaal niet opschieten met de andere, of zijn ze zelfs in oorlog. De keuzes en de hulp die jij hierin maakt en bied zijn dus cruciaal voor je band met je buren/handelspartners.

Ook is het uiteraard mogelijk om een flinke vloot te bouwen en op pad te gaan en een buur volledig uit te roeien en vervolgens alle aandelen op te kopen om zo een eiland te claimen. De keuzes zijn volledig aan jou. Denk er echter wel aan dat alles geld kost. Een flinke vloot loopt al snel in de papieren om te onderhouden. En een negatief balans vindt al snel zijn weg naar de krant. Iets wat onze brave burgers niet kunnen waarderen.

Ja, alles heeft namelijk invloed op het geluk van onze bewoners! Zo zijn er random events zoals bijvoorbeeld branden of opstootjes. Wanneer jij deze zaken niet meteen met de kop de grond in kan drukken, dan zal dit gevolgen hebben voor het geluk van hen. En dit kan er weer op zijn beurt voor zorgen dat ze met de Noorderzon vertrekken of gewoon hun werk niet meer uitvoeren. Dit heeft dan weer invloed op je inkomsten en de goederenstroom binnen je nederzetting. Je voelt de negatieve spiraal al aankomen. Eerlijkheid gebied mij dan ook te zeggen dat mijn eerste ronde in Anno 1800 na drie uur spelen voorbij was. Ik was te vlot met het bouwen en uitbreiden dat ikzelf financieel al snel kapotliep. Wellicht had ik het met veel geduld recht kunnen trekken maar ik besloot mijn les te leren en een nieuw spel te beginnen.

Het plaatsen van gebouwen en dergelijke voelt deels vertrouwd aan, al moet ik eerlijk zeggen dat ik dit beter geregeld vond in Anno 2205. Het is in dit deel namelijk iets meer aan jou om uit te vogelen welke toetsen je kan gebruiken om een gebouw te roteren, of te upgraden. We hebben wel een soort van wiel die we kunnen gebruiken om snel dingen te kunnen plaatsen en te pakken, maar ik vond dit niet erg geslaagd en heb dit dan ook links laten liggen.

Een ander aspect wat mij opviel is dat het zeker verder in de game al snel erg onoverzichtelijk begint te worden. Je bent bijvoorbeeld bezig met een vloot een opdracht uit te voeren terwijl er een random event gaande is die jouw aandacht vraagt. Op datzelfde moment zit je in een missie waardoor er een dialoog openstaat die ervoor zorgt dat jij niet het scherm krijgt dat je eigenlijk wil zien. Zo gebeurd het al snel dat je misstappen maakt, puur doordat de interface niet geheel doet wat jij eigenlijk zou willen.

Ook het opzetten van bijvoorbeeld handels routes is iets dat echt even puzzelen is en waar je weinig tot geen hulp bij krijgt. Met een enkele route wil dit nog, maar zodra je flink aan het handelen bent raak je al snel het overzicht kwijt. Wat ook een puntje is zijn de laadtijden tussen het wisselen van de werelddelen.

Nou moet ik hier wel de kant tekening bij maken dat het aantal gespeelde uurtjes voor deze review wellicht nog niet voldoende is om je echt thuis te voelen in de game. Wanneer we gewoon lekker aan de slag gaan met een game als deze praten we toch al snel over honderden uren aan gameplay en zullen deze zaken waarschijnlijk al snel een minder probleem vormen doordat ze een soort tweede natuur zullen gaan vormen.

Grafisch is deze game echt geweldig. Wanneer we inzoomen op ons stads leventje zien we echt enorm veel details en leuke scenes. Alles springt echt van je scherm af. Ook wanneer we in een heftige battle op zee zitten zijn de plaatjes echt lekker wanneer we de vechtende schepen van dichtbij bekijken. Eigenlijk voelt alles in deze game verder heerlijk en vertrouwd aan. Als ik voor mezelf kan spreken dan krijgen we met Anno 1800 precies datgene waar we zo naar verlangden. Natuurlijk is de game op veel vlakken veel simpeler en toegankelijker dan bijvoorbeeld Skylines of Tropico. Maar voor mij is dit juist wel een pluspunt. Het geeft een bepaalde vorm van ontspanning en voldoening die echt uniek is voor het Anno-genre.

In dit deel is gelukkig het multiplayer aspect weer aanwezig en vinden we ook een sandbox mode waar we zelf de voorwaarden kunnen bepalen. Dit maakt de game flink compleet en staat het gegarandeerd voor enorm veel uren aan gameplay. Door de settings is dit niet alleen het geval voor de ervaren RTS-speler, maar kunnen ook nieuwe spelers hier vrij eenvoudig aanschuiven!

Conclusie:

Anno 1800 grotendeels is waar ik op hoopte. Ik heb echt het gevoel om terug te zijn bij de roots die deze titel zo groot maakte. Ondanks dat ik voorgaande twee delen nog steeds met erg veel plezier speel, heb ik daar niet echt het Anno gevoel bij. Deels door de setting maar ook door veranderingen die voor mij niet echt bij Anno paste.

Nu waren er, vooral in Anno 2205, wel een paar dingen die ik graag terug had gezien in dit deel. Zo miste ik de echte strategische battles. Iets wat in mijn ogen erg geslaagd was in het voorgaande deel en makkelijk toegepast kon worden in Anno 1800. Ook had ik daar wat meer overzicht en was het plaatsen van gebouwen en dergelijke wat vriendelijker. Iets wat ook naar mijn mening in dit deel gebruikt had kunnen worden.

Hebben deze invloed op de score? Ja, wel iets, maar ik heb dit keer even zin om minder objectief te zijn. Iets wat ik normaal wel probeer! De reden hiervoor is dat Anno één van die titels is waar ik al vanaf het eerste deel iets mee heb. En mijn belangrijkste wens bij dit deel was dat ik dat gevoel weer helemaal terug zou krijgen. En met enorme dankbaarheid kan ik zeggen dat dit het geval is!