Review – Blade & Soul

De oplettende lezer zal zich afvragen waarom we een review van deze game doen aangezien hij al een flinke tijd uit is en Free-2-Play is voor iedereen. Dezelfde oplettende lezer zal gezien hebben dat wij regelmatig nieuws over Blade & Soul posten, maar eigenlijk nog nooit zelf ermee aan de slag zijn gegaan. Het werd dan ook hoog tijd om eens te gaan doen!

Blade & Soul is namelijk niet zomaar een free-2-play game, maar een diepgaande MMORPG die niet alleen immens populair is in de Aziatische landen maar ook hier in Europa een enorme lading fans heeft. En dan hebben we het over miljoenen spelers die zich dagelijks in de oosterse fantasie wereld terug trekken om quests te voltooien, gear te vergaren en vooral samen genieten.

En ondanks dat dit echt een Koreaanse game is met alle Oosterse invloeden die je maar kan bedenken, word er wel degelijk gekeken naar de gemiddelde westerse gamer. Niet dat het verhaal bij ons anders is, maar meer naar subtiele wensen en gewoonten die bij ons nu eenmaal anders zijn dan in het Oosten.

In Blade & Soul beginnen we ons avontuur door een keuze te maken uit vier rassen die ieders over een flink aantal classes beschikken. Je moet dan denken bijvoorbeeld Kung Fu, Assassin, Gun Slinger, Warlock, Warden en noem maar op. Dit is echt flink uitgebreid voor een game als deze. Iedere Class heeft zijn eigen Difficulty. Zo zal Kung Fu alleen weg gelegd zijn voor de ervaren gamer terwijl de Soul Fighter veel toegankelijker is voor de nieuwe spelers.

Eenmaal een Race, Class en Gender gekozen is het tijd om ons karakter flink onder handen te nemen en volledig te customizen naar onze wens. En ook hier is er een overvloed aan mogelijkheden. Zodra we dan definitief besluiten dat ons karakter helemaal naar onze wens is, gaat het verhaal beginnen.

Spoiler Allert!

Doormiddel van mooie filmpjes en beelden leren we dat we leerling, genaamd Cricket, zijn bij een Oosterse school genaamd Hongmoon. Deze school bevind zich op een eilandje die zo vredig is dat het werkelijk van het scherm afspat. Door simpele opdrachtjes te doen leren we de besturing een beetje kennen en beleven we onze eerste mooie dag in dit paradijs. Op een bepaald punt leren we de basics van het vechten in een grot. En daarna veranderd alles!

Wanneer we de grot verlaten is er namelijk ineens niets meer over van de vredige wereld. En soort van Demonen, die op jacht zijn naar een speciaal zwaard die de meester van deze school bezit, slachten werkelijk alles en iedereen die jij zojuist hebt leren kennen. Uiteindelijk weten de Demonen te slagen en ondertussen probeert onze meester ons te beschermen. Daarna wordt ook hij vernietigt en worden wij van een berg af gemept.

En zo begint ons verhaal. We worden opgevist door een oudere man die ons onder zijn hoede neemt en belanden in een land waar we net als in vele MMORPG games een hele lading aan quest’s en side quest voor de kiezen krijgen, van dorp naar dorp en land na land werken we deze opdrachten af en leren zo stap voor stap steeds meer van het verhaal.

En uiteraard looten we ons suf om betere gear, accessoires, en andere handige stuff te verkrijgen. Nou werkt het hier net iets anders als bij traditionele games. Onze gear verbeteren we namelijk niet door betere wapens of gear te looten, maar door onze huidige te upgraden met behulp van andere spullen. Ook worden we steeds sterker met behulp van soul shields. Deze vinden we in stukjes, en hoe meer deeltjes we hebben van de zelfde serie, hoe effectiever deze worden.

Na een stukje spelen krijgen we de keuze om één van de twee beschikbare facties te joinen. Bij het joinen krijg je speciale kleding. Zo is het dan aan jou of je PvP door de wereld wild gaan zodra je deze kleding draagt, of om PvE te questen en te levelen door je eigen gear te dragen. Dit is echt een toffe toevoeging aan deze game. Bij mij persoonlijk ligt het namelijk echt aan mijn bui waar ik zin in heb. Soms wil ik gewoon lekker bezig met levelen en looten zonder me druk te maken over andere spelers.

Naast het leven van het verhaal, het doen van de Quest’s en noem maar op is het uiteraard ook mogelijk om samen met vrienden of wild vreemden aan de slag te gaan. Zelf is het mogelijk om lekker samen dungeon’s te clearen.

Ik ga vast enorm veel overslaan in deze review, dit simpel weg door de enorme hoeveelheid content, diepgang en mogelijkheden binnen de game. Als ik alles zou willen behandelen dan zou ik echt 100+ uren in de game gaan steken en zou deze review nooit afkomen, al  moet ik eerlijk zeggen dat het geen straf is om honderden uren in deze game door te brengen.

Tot zover wat over het verhaal en de gameplay. Iets wat nauw verbonden is aan de gameplay betreft de controls. En hier ondervond ik toch wel wat problemen. Niet zozeer in de basis die gewoon heel vertrouwd is, maar meer in de diepere laag. Zo leer je door brief uitnodigingen om op geheime locaties je krachten echt te gebruiken door aanvallen en krachten te combineren. Deze combo’s zijn erg noodzakelijk om door de game heen te komen en je te meten met andere spelers maar leverde mij echt kramp aan mijn vingers en ernstige hoofdpijn op. Een aantal basis moves gingen nog wel, maar dit word echt flink diep door getrokken waardoor ik echt met schaamrood op de kaken moest afdruipen.

Nou besef ik me wel dat de die-hard MMORPG gamers hier wellicht wat minder moeite mee zullen hebben dan dat ik heb, maar wil het toch wel noemen. Ik denk dat elke toets op je toetsenbord wel gebruikt word bij deze game, zelfs de combo’s tussen diverse toetsen moet je gaan onthouden. Zo zal je bijvoorbeeld lopen door op de W toets te drukken, maar wil je een stuk vooruit boosten dan zal je deze knop twee keer in moeten drukken, wil je even een menu aan klikken dan doe je dit in combo met de alt toets, en wil je een screenshot maken van een mooie omgeving dan gebruiken we daar weer de Ctrl + de X button voor om de menu’s te verbergen.

En dit zijn nog maar de simpele voorbeelden. In een gevecht zal je getimed op de juiste momenten de juiste aanvallen in moeten zetten door op de daarvoor bestemde button te drukken. Ik raakte hier al snel het spoor bijster.

Als we naar de sounds en de graphics kijken dan is het best wel kwijlen. Misschien niet meteen de meest vooraanstaande game, maar de details zijn mooi, de omgevingen zijn echt fantastisch en ook de cut scenes zijn erg mooi uitgewerkt. En vooral de sfeer is iets waar je al snel verliefd op word. Ik merkte niet al te veel van frame drops. Een enkele keer bij het overgaan naar een ander gebied wou het wel eens gebeuren maar dit was verwaarloosbaar. En bij de settings is een hoop mogelijk om te zorgen dat deze game op eigenlijk ieder systeem kan draaien. Iets wat ik persoonlijk een enorme plus vind.

Het geluid en de muziek sluit eigenlijk naadloos aan bij de rest. Soms leek de voice-acting even te ontbreken, maar verder maakte het geheel het plaatje compleet. Vooral de muziek wist meestal de sfeer compleet te maken. Maar ook de geluiden tijdens gevechten, de omgeving tijdens het vrij rondlopen en noem maar op klonk zoals dit zou moeten zijn.

Conclusie:

Iets wat ik nog niet genoemd heb in mijn review maar nog wel even kwijt wil is dat ik de installatie van de game niet erg soepel vond gaan, en ook bij het opstarten van de game ben ik elke keer wel een tien minuten kwijt totdat ik in de game zit. Dit is wel een flinke minpunt.

Buiten dat om ben ik eigenlijk erg positief over Blade & Soul. De sfeer waar deze game zich in afspeelt is echt geweldig, tevens is de diepgang van de game erg uitnodigend om telkens nog even een uurtje langer te blijven spelen.

De keuzes die je kan maken binnen de game zijn erg goed, het verdien model in de vorm van bijvoorbeeld een premium account word je niet door de strot gedrukt.

Toch vind ik de menu’s bij vlagen onhandig en zijn de controls ook niet altijd even voor de hand liggend. Quest’s kunnen soms wat repetitief aanvoelen maar dit is wel passend bij het genre.

Al met al verdiend deze game een hele dikke voldoende en behoort het toe tot de top van de Free-2-Play MMORPG’s