Review – Burnout Paradise Remastered

Burnout Paradise, we kennen allemaal de game wel. Inmiddels heeft deze game haar 10^e verjaardag al gevierd.

Tien jaar geleden; toen de muziek nog elektronisch was en de auto’s hard gingen. En nu, in een tijdperk met elektronische auto’s en muziek die hard staat, kunnen we er niet om heen om: Burnout Paradise is terug in met een Remastered versie van de geliefde game.

Maar kan deze remaster ervoor zorgen dat mensen de game weer opnieuw zullen omarmen?

De mensen die 10 jaar geleden de game voor het eerst aanzette kunnen zich nog steeds de intro herinneren, misschien niet tot in detail, maar wel dat Paradise City van Guns ’n Roses keihard je kamer binnen kwam blazen. Nu worden zowel de game als muziek als klassiekers gezien, maar dat betekend ook dat je er nog altijd van kan genieten en het niet vergeet.

Dus we starten de auto en gaan verder waar we in onze gedachten 10 jaar geleden zijn gestopt. Tijd om opnieuw de wereld te verkennen van Burnout Paradise.

Nu is het zo het bij Remastered altijd een beetje dubbel kan zijn. Want soms lijkt het alsof de game achterhaalde graphics heeft, maar vergeet dan niet waar je het 10 jaar geleden mee moest doen. Dus hoe je het ook bekijkt; de wereld, de auto’s (en motoren), alles is er stukken op vooruit gegaan.

Het grote verschil is dat mensen tegenwoordig grafische hoogstandjes willen zien, maar niet iedere remastered versie van een game heeft dit als bedoeling.

Zo merken we dan ook dat het hier waarschijnlijk eerder om een opgepoetste port gaat dan dat het over een game die van af de grond af aan opnieuw is opgebouwd. Niet dat het één slechter of beter is, maar dan heb je wel een idee over de game zelf, hoe de game in elkaar steekt.

Maar dat deze game als een huis staat, dat wisten we al en heeft de game bewezen voordat de remaster uitkwam.

De perfecte combinatie van actie en muziek, keuzes uit honderden events die je kunt joinen en een open wereld. Dat is dan ook de reden waarom deze game nu nog steeds zo geliefd is.

Want we kennen tegenwoordig allemaal wel de games de een open wereld als groots en uniek neerzetten, maar qua racegames was dit 10 jaar gelden echt uniek, dan snap je pas dat deze game zijn tijd vooruit was.

De omgeving is afwisselend en je hebt genoeg andere dingen te doen naast het racen. Genoeg hekken, reclameborden, jumps en dergelijke waar je nogal wat uurtjes zoet mee bent.

Maar is het dan één en al lof voor de game? Hoe raar het misschien ook mag klinken: Ja! Dit is een game die je goed kan vermaken en niet onder doet aan de race games die tegenwoordig te koop zijn. Er is één klein minpuntje in mijn ogen en dat is de crash animatie.

Deze voelt soms toch nog een beetje te oldschool aan en ook komt het soms nogal overdreven over, een crash waarbij je bijvoorbeeld halve auto in elkaar zit, het motorblok op je achterbank ligt, maar toch kun je lekker doorrijden nadat je weer spawend. Daar had ik toch liever een minder hevige crash gezien wat het doorrijden wat realistischer maakt.