Review – Edna & Harvey; Harvey’s New Eyes

Het Duitse Daedalic Entertainment bracht als ontwikkelaar in 2008 het hilarische en vrij absurde “Edna and Harvey; the Breakout” naar de PC, 3 jaar in 2011 later volgde de sequal “Edna and Harvey; Harvey’s New Eyes”.

Mocht je nu heel hard na zitten te denken waar je de naam “Daedalic” van kent, ze waren ook de uitgevers van ondermeer “Wallace and Gromit’s Grand Adventure”, “Statis” en het legendarische 5de deel van de Monkey Island serie “Tales of Monkey Island”. Nu, 8 jaar later, is Harvey’s New Eyes ook eindelijk beschikbaar op de Switch! Een mooie gelegenheid voor ondergetekende om deze eens naast elkaar te leggen en wat nostalgie op te halen.

“Needle & Stitch”

Ik was ook eventjes vergeten hoe geniaal de OST van deze game was, Jan Müller-Michaelis heeft dit toentertijd fantastisch gecomponeerd en het geeft mij nog steeds kippenvel.

“Press any button to start” Nee, we gaan eerst even dit nummer afluisteren, gamen komt straks wel.

Al met al een prachtig intro voor dit Point&Click avontuur wat bijna doet denken aan Nick Cave. Ook is de voice-acting én voice-over met de nodige sarcastische opmerkingen en grapjes nog steeds spot on.

Alle dialogen zijn trouwens ook ingesproken, iets wat ik de laatste jaren soms wel mis bij games in het algemeen.

“Soon it’s almost as new..”

Voor degene die nog niet bekend zijn met deze serie, E&H zijn dus Point&Click adventures die bekend staan om hun grapjes en hele herkenbare grafische stijl.

In het, helaas ietwat bravere, deel twee speel je als Lily, het beste en tevens enige vriendinnetje van Edna. Samen zitten jullie op een onwijs strenge kostschool en heeft het schoolhoofd een hekel aan je wat erin resulteert dat jij alle rotklusjes in en om de school op mag knappen.

Al vrij vroeg in het spel word je gehypnotiseerd door wat de uitdaging om Edna te redden alleen nog maar groter maakt; een hoop “gevaarlijke” acties worden namelijk geblokkeerd als je in deze trance zit; denk aan spelen met vuur of scherpe voorwerpen.
Deze kan je uiteraard ook weer één voor één vrijspelen, maar je kan maar een gedeblokkeerde actie tegelijk gebruiken. Dit zorgt soms wel voor wat frustratie als je net denkt een puzzel op te kunnen lossen “bzzzzt” en terug bij af..

Het unieke aan deze game is dat je geen verschillende diagloog-opties hebt, maar alleen maar een paar symbooltjes om uit te kiezen. Als de deze combineert met het juiste personage of opdracht krijg je hints die je weer verder op weg helpen, ik maakte dankbaar gebruik van deze tips want je raakt het overzicht, helemaal omdat je voorwerpen in je inventaris kan combineren om nieuwe voorwerpen te maken, soms wel eens kwijt.

Het spel kent verschillende eindes en er zit (gelukkig) ook nog zat flashbacks,voorwerpen en knipogen in naar deel 1 hoewel je New Eyes ook prima kan spelen als losstaande game.

“I can’t stand to watch children bleed”

Nu natuurlijk dé vraag, is de remake voor de Switch het waard voor € 19,99? Mocht je graag onderweg bezig zijn met dit absurde avontuur of mocht je de hele serie gemist hebben, dan wel.

Heb je hem, net zoals ik, toen al op de PC gespeeld, dan vind ik het een twijfelgeval aangezien het helaas niks nieuws toevoegt maar een opgepoetste HD 1 op 1 port is zonder extra’s.

Begrijp me absoluut niet verkeerd, het is en blijft nog steeds een van mijn favoriete games in dit genre, sowieso een van de betere P&C’s dit op dit moment in de Nintendo-store te verkrijgen is en er zit genoeg uitdaging en moeilijkheid in de verschillende minigames welke, afhankelijk van je eigen tempo, goed is voor een dikke 6-8 uur speelplezier.

Mocht je trouwens nou niet uit een minigame komen of geen zin hebben, druk een keertje op het (+) toetsje et voilà, minigame geskipt en je kan door.

Cijfertje dan maar?
Als ik dit voor het orgineel uit 2011 had geschreven zaten we ver boven de 8.5, wellicht zelfs een 9.5. Helaas beoordeel ik nu puur de remake voor de Switch en krijgt deze, mede dankzij de prijs en het gebrek aan extra’s een hele solide 7.0/10. 

Geschreven door ons crewlid Rianne