Review – Jurassic World Evolution

Sommige mensen worden nooit volwassen. Zo ook ik. En dat merk ik al helemaal met 1 specifiek onderwerp: dino’s. Al vanaf jongs af aan ben ik (net als vele andere jonge jochies) gefascineerd door de uit de kluiten gewassen reptielen. De reden? Jurassic Park. Dit blijft toch mijn favoriete film ooit en ik heb hem al tigtalle keren met plezier gekeken. Daarnaast blijft de rest van de filmserie altijd vermakelijk, hoe slecht ze soms ook zijn (JP3…). Want wat is nou toffer dan gigantische hagedissen die zowel elkaar een kopje kleiner maken, als hulpeloze mensen?

Nu het nieuwe (naar mijn mening tegenvallende) deel in de filmreeks in de bioscopen te zien is, zijn er sinds tijden weer andere media uitingen rondom de film te vinden. Zo is er een enorm vermakelijke Pokémon Go kloon (Jurassic World Alive), maar nog interessanter is het spel waar ik het nu over ga hebben.

Welcome to (your own) Jurassic Park

In JWE (Jurassic World Evolution) beheer jij je eigen Jurassic World. Dit doe je op 5 missie eilanden (La Cinco Muertes, of The Five Deaths), ieder met unieke situaties. Op het ene eiland heb je bijvoorbeeld tropische stormen die flinke schade kunnen veroorzaken, bij een ander eiland is het je taak om een park van je voorganger uit faillissement te trekken, enzovoort. Hoe verder je progressie door de eilanden heen, hoe meer je vrij speelt op het gebied van gebouwen, veiligheidsmaatregelen en natuurlijk dinosaurussen. Het uiteindelijke doel is om alle eilanden te voltooien met de bijbehorende opdrachten (hierover straks meer), om alles vrij te spelen en op Isla Nublar (het eiland van Jurassic Park en World) het ultieme park van je dromen te maken.

Een verhaal is niet aanwezig, maar er zijn interessante conversaties die je nu en dan hoort, met als favoriet Jeff Goldblum (Ian Malcolm in de films). Dit, gepaard met zowel de originele, als nieuwe soundtrack geeft alles een authentieke Jurassic Park sfeer. Hetgeen waar dit spel het meest in de buurt van komt is Jurassic Park Operation Genesis (JPOG), wat logisch is gezien het een spirituele opvolger is. JPOG was al in 2003 uitgekomen en heeft mij uren weten te vermaken, dus ik was razend enthousiast toen ik hoorde dat ze een soortgelijk spel zouden uitbrengen. Beide spellen lijken in grote lijnen op elkaar, maar JWE is gelukkig wel wat uitgebreider.

Zo heb je op elk eiland unieke missies van drie divisies: Science, Entertainment en Security. Science is gericht op het vergaren van DNA en het manipuleren van dino genen. Entertainment is gericht op het park onderdeel: restaurants en winkels, maar ook bijvoorbeeld uitkijktorens voor bezoekers, zodat ze de dino’s goed kunnen zien. Security is gericht op het onderzoeken van agressieve dino’s en het beveiligen van het park. Hoe meer je de ene divisie helpt, hoe meer je aan ze verdient en hoe meer je vrij speelt van hen. Maar dat betekent ook gelijk dat de andere divisies in reputatie dalen. Wat de gevolgen daarvan zijn, zal ik straks uitleggen.

Spared No Expense

Een ander verschil tussen de twee spellen is natuurlijk 15 jaar aan grafische ontwikkeling. Het is gewoon geweldig om met de huidige generatie hardware de dinosaurussen te zien in je park. Allereerst is er enorm veel detail in zowel het uiterlijk, als de animaties van de dieren. Daarbij kan je (mits je onderzoek doet in het spel) ook nieuwe huidskleuren voor de dino’s vrijspelen. Ze eten, drinken, jagen, communiceren en kunnen zelfs vechten, als je ze niet in de gaten houdt. En je zult ze zeker in de gaten willen houden als je je park zonder kleerscheuren wilt beheren.

Elke dino heeft zijn eigen voorkeuren voor hoeveelheid gras en bos, de hoeveelheid water in zijn verblijf, de grootte van zijn verblijf, de hoeveelheid soortgenoten ze willen, enzovoort. Is het verblijf, op 1 van deze vlakken niet goed afgestemd, dan gaat de comfort meter langzaam laag, totdat deze het rood ingaat en de dino probeert te ontsnappen uit zijn verblijf. Dat willen wij natuurlijk voorkomen en doen wij braaf wat de schubbige vriend van ons vraagt.

In het begin is dit een peulenschil, want de dino’s waar je mee start zijn erg snel tevreden. Maar al snel zullen ze steeds lastigere eisen krijgen. Sommige dino’s zijn ware diva’s, die bij het minste of geringste probleem in hun verblijf zichzelf met volle kracht tegen de hekken aan smijten. Te weinig bomen? Doei hek. Te veel bomen? Doei hek. Te weinig maatjes? Enzovoort. Op zich is het logisch dat dit in het spel zit. Het gevaar dat je je dino’s echt in de gaten moet houden en tevreden moet houden, voor dat de pleuris uitbreekt geeft spanning en gezonde stress. En dat het soms flink uit de hand kan lopen kan ik bevestigen.

Isla Muerta (Island of Death)

Ik werk aan mijn park op Isla Muerta, het tweede eiland. Vol trots heb ik mijn laatste verblijf afgerond. Hier zullen de bezoekers van gaan genieten. Eindelijk Velociraptors in het park. Normaliter bevestig je een incubatie gebouw aan het verblijf, waar de dino’s in gebroed worden, om ze vervolgens los te laten in hun nieuwe stekkie. Het probleem was alleen dat zo’n gebouw enorm veel ruimte in beslag neemt en dat vond ik zonde. Mijn idee: 1 creatie hok, waar alle nieuwe dino’s gebroed worden en zodra ze losgelaten worden ze verdoven en naar hun definitieve verblijf te vervoeren. Ik dacht slim te zijn.

De raptor werd losgelaten en zijn comfort meter begon in no time te dalen. Ik keek naar wat het probleem was. Te weinig soortgenoten. Nog voor ik de helikopter kon sturen was hij al tegen de hekken aan het beuken. Toch wist ik hem zonder ontsnappingen en verdere schade weten te verdoven. Een poosje later waren deze en andere raptors veilig vervoerd naar het nieuwe verblijf en hadden zij het prima naar hun zin. Ik dacht alles voor elkaar te hebben. Tot ik een missie van Security kreeg.

Of ik een Dilophosaurus kon laten vechten met een Velociraptor. Geen probleem, ik maak van beide een nieuwe aan en laat ze lekker vechten in het creatie hok. Raptor wint. Missie geslaagd. Maar dan aan de andere kant van het park paniek. In het planteneter hok, waar meerdere soorten gezellig bij elkaar zaten, was opeens een dino ontsnapt, omdat zijn maatje eerder aan ouderdom was overleden en ik geen nieuwe had neergezet. Dus de beste meneer voelde zich alleen en is ontsnapt. Snel de schuilbunkers open gooien zodat er geen slachtoffers vallen.

Terwijl ik de vloed ontsnapte herbivoren probeer te verdoven en de hekken aan het repareren ben zit de raptor nog steeds alleen in het creatie hok. Die is dus ook chagrijnig tegen de hekken aan het rammen. Tot overmaat van ramp is opeens de stroom uitgevallen. Sabotage. Omdat ik voornamelijk Security aan het helpen was, waren de andere divisies best laag in reputatie. Dit kan ervoor zorgen dat een divisie besluit je park te saboteren.

De elektrische hekken van het creatie hok waren van het stroom af, dus binnen no time wandelt er een dino die evenveel schade kan aanrichten als een struisvogel met een kettingzaag vrij rond aan de andere kant van het park. Aangezien ik meer gasten had dan de bunkers aankonden, duurde het niet lang voor de eerste gasten opgepeuzeld werden.

De helikopter is er eindelijk. De raptor is verdoofd. Nu alleen nog de laatste herbivoren terug plaatsen en de rust is weer terug. Ware het niet dat ik in mijn paniek de raptor niet bij zijn soortgenoten had geplaatst, maar in het herbivoren verblijf. Voor ik dit doorhad was het al te laat. De helft van de herbivoren lag dood op de grond. Mijn park beoordeling was van 4 (van de 5) sterren, gedaald naar 0,5. Dit was het einde van het park…

…totdat ik gewoon verder ging en in 15 minuten het park weer 4 sterren had. That’s Chaos Theory.

Gaps in the DNA

Het voorbeeld van boven gaf mij een spannende en hele toffe situatie, maar het laat ook een paar  problemen zien. Je weet namelijk niet wat de wensen van een dino zijn voor je deze in het park broed. Dit hadden ze beter van tevoren kunnen aangeven, zodat je niet opeens erachter komt dat de eisen van het beest niet terugkomen in je verblijf. Een ander probleem zijn de broed gebouwen. Ik snap dat deze realistische omvang hebben, maar het neemt enorm veel ruimte in beslag om bij elk verblijf zo’n gebouw neer te zetten.

Dat laatste is samen met de andere gebouwen misschien een iets groter probleem. De verhouding tussen entertainment gebouwen (waardoor het park echt op een park lijkt) en de noodzakelijke gebouwen om onderzoek te doen en om stroom te genereren in het park is te veel gericht op de laatste categorie. Op een gegeven moment had ik zoveel stroom nodig om mijn park draaiende te houden dat ik letterlijk een kwart van mijn park vol had geplempt met stroomcentrales. Dat is toch jammer, aangezien je natuurlijk zoveel mogelijk een Jurassic Park/World wilt hebben en niet een kerncentrale.

Dit zorgt voor een ander probleem: de eilanden zelf. De missies zijn uitdagend en vermakelijk, maar naast Isla Nublar waar je naar hartenlust je eigen park kan maken, is de sandbox mode iets minder dan bij JPOG. Bij JPOG kon je namelijk (met random gegenereerde slider opties) zelf een eiland maken, qua vorm, bergen en begroeiing. Hier moet je het helaas met de standaard eilanden doen, waarvan de meeste erg krap zijn. Daarnaast heb je niet veel vrijheid om de omgeving aan te passen. Je kan water, gras en bos plaatsen, maar je hebt geen verschillende soorten bos, of dieper water. Op dat gebied voelt JWE helaas een beetje karig.

Verdict

Klinkt opeens alsof JWE tegenvalt? Zeker niet! Het is een verrassend dynamisch spel, waarbij je constant het hele park in de gaten houdt en het echt voelt alsof je het aan het beheren bent op elk vlak. De kick die je krijgt als je een nieuwe dino voor het eerst vrijlaat in zijn verblijf, vergezeld met muziek die zo in de films past, is iets wat mij elke keer opnieuw verblijd. Het is ook echt een spel waarbij je constant beloond wordt met veel nieuwe, prachtig ontworpen en geanimeerde dino’s en daar kan mijn kleine kinderhart geen genoeg van krijgen.

Het maakt het alleen wel des te pijnlijker dat er qua vrijheid in omgevingen en de hoeveelheid “noodzakelijke “ gebouwen er voor doen zorgen dat het nooit 100% aanvoelt als het park van je dromen. Ik denk dat dit minder erg was als de eilanden een stuk groter waren, maar dat terzijde. Daarnaast hadden ze toch echt iets beter moeten kijken naar het geven van de statistieken en wensen van de dino’s, voor je ze vrijlaat. Het zou een hoop irritatie kunnen voorkomen. Desondanks is dit een spel waar ik al vele uren enorm van heb genoten en waar ik nog vele uren mee verder ga vermaken. Want kom op, welk kind wil nou niet zijn eigen park met dino’s?