Review – Lego DC Super-Villains

Stel dat je een schurk kan zijn, hoe zou deze er dan uit zien? Welke krachten zou deze bezitten? Waar zou deze goed in zijn om ieders leven zuur te maken? Normaliter zouden dit rare vragen zijn om over na te denken. Gelukkig is er in het Lego universum niks normaal, en word je juist uitgedaagd om je creativiteit volledig op de loop te laten. Dit doen we al bijna een eeuw lang op fysieke wijze door met de bekende blokjes te bouwen. Maar ook doen we dit inmiddels al tientallen jaren op digitale wijze in de bekende LEGO games. En nu is het weer tijd om in een nieuw deel in de reeks juist deze vragen te stellen!

Zoals de titel al doet vermoeden mogen we namelijk eens lekker aan de slag als de “de slechteriken” om het DC universum op zijn kop te zetten. En de vragen die ik stelde in het voorwoord waren niet voor niks. In deze nieuwe Lego game mogen we namelijk onze eigen schurk ontwikkelen. En ik heb het dan niet over een paar mogelijkheden met betrekking tot wat uiterlijke kenmerken. Nee, je mag echt een karakter volledig gaan bedenken vanuit het niets en niks is hierbij uitgesloten. De enorme hoeveelheid opties geven ons de mogelijkheid om tot in de puntjes onze fantasie werkelijkheid te laten worden.

Zo is het naast alle uiterlijke kenmerken (die echt enorm zijn) ook mogelijk om onze eigen krachten te bedenken. En dit gaat zelfs zo ver dat we zelfs mogen bedenken wat voor een krachten onze schurk bezit en hoe deze er uitzien. Dit verraste me echt enorm bij het opstarten van deze game en bezorgde me meteen een dikke glimlach. Dat beloofde wat voor alles wat me te wachten stond.

Ik heb enorm zitten twijfelen hoeveel ik over het verhaal ga vertellen in deze review omdat dit de fundering voor deze game is, maar gezien er zoveel meer is dan het verhaal laat ik dat aan jullie om te ontdekken. Wel kan ik vertellen dat het verhaal voor een groot deel heel bekend zal zijn voor de comic’s fans. We zullen te maken krijgen met de CSA die van Earth 3 afkomstig is en zullen er ook schurken uit dit universum speelbaar zijn.

Het is dus aan ons om een zo groot mogelijk team van schurken te verzamelen. Hieronder zullen we alle bekende schurken maar ook minder bekende gaan tegen komen. Het is zelfs mogelijk om verder in de game een aantal helden vrij te spelen en te gebruiken in de game. Alle missies worden aan elkaar gepraat door Lois Lane die samen met haar camera-man op hilarische wijze wat rust in de chaos weten te brengen.

Want chaos is het, en chaos zal het zijn. En om eerlijk te zijn zou ik teleurgesteld zijn als dit niet het geval zou zijn geweest. Het zou raar geweest zijn als je met bijvoorbeeld The Joker, het slechte alter ego van Flash en nog een handvol van deze chaos verzorgende schurken een rustige en overzichtelijke game zou krijgen. En dit is dus gelukkig niet het geval.

De locaties die we gaan bezoeken zijn ook erg vertrouwd. Zo vond ik het super tof om bijvoorbeeld in S.T.A.R. Labs aan de gang te mogen gaan. Voor en tijdens de missies worden we getrakteerd op toffe en ook vaak hilarische cut scenes die ons het verhaal echt laten beleven. Helaas is dit tijdens het spelen van de missies vaak iets minder het geval. En hier ligt dan ook mijn eerste min puntje verscholen.

De missies voelen namelijk veelal hetzelfde aan. Veelal ben je bezig met het bevrijden van nieuwe schurken en zijn de missies hier omheen gebouwd om vervolgens af te sluiten met een soort van eindbaas. Deze eindbazen zijn ook niet de meest lastige. Wacht gewoon op het juiste moment om hen aan te vallen en ontwijk hun aanvallen. Mijn zoontje wist ze zelf te verslaan door lomp button bashen.

Nu snap ik best wel dat het lastig is om de speler zoveel schurken vrij te laten spelen en dit ook nog eens in een relatief kort verhaal te laten doen. Maar voor mij zorgde dit ervoor dat het verhaal wat minder beleefd werd en de balans ertussen gewoon niet goed voelde. Maar om dan er een positieve noot tegenover te zetten; ik was wel verrast door hoe de game grafisch gezien aanvoelde.

Ik weet niet precies wat ze anders hebben gedaan bij dit deel ten opzichte van voorgaande delen, maar de game oogde grafisch gewoon een stuk beter en er was duidelijk veel tijd en energie ingestoken om deze wereld ook echt goed neer te zetten.

Uiteraard bestaat elke level weer uit de gebruikelijke collectibles zoals we dit kennen van de Lego games. Puzzels oplossen om bepaalde items te krijgen, gouden steentjes verzamelen, karakters verzamelen en levels 100% uitspelen. Het is zoals we kennen en wat ik ook had verwacht voor ik er aan begon.

Hetzelfde geld voor het vrij spelen in dit DC universum. Hier valt weer enorm veel te ontdekken en te verzamelen. Zeker wanneer je de enorme hoeveelheid karakters hebt vrij gespeeld kan je niet anders dan dit helemaal plat te spelen.

Een tip is dan wel dat je beter lopend deze wereld te ontdekken. Ik heb geen idee wat ze gedaan hebben met de voertuigen maar deze zijn echt onbestuurbaar. En dit is erg jammer. Zeker de jonge spelers onder ons vinden dit onderdeel juist vaak het leukste om gewoon lekker vrij rond te rijden en te ontdekken.

En nu we het toch hebben over de jonge spelers onder ons wil ik graag het woord geven aan onze KinderJury die ook even voor ons aan de slag ging. In dit geval was het de beurt aan Damian (8 jaar) om te zien wat hij van deze game vond.

Ik word altijd erg blij van Lego games. Toen ik hoorde dat er dit keer allemaal helden en slechteriken van Marvel waren werd ik helemaal blij. Flash is echt mijn held en de slechte Flash vind ik ook echt heel leuk. Ik snapte het verhaal niet helemaal maar dat vond ik ook niet erg. Ik wou vooral gewoon lekker spelen.

Ik vond de missies wel leuk en niet al te moeilijk. Het meeste snapte en kende ik wel uit andere Lego spellen. En als ik het even niet wist dan werd ik geholpen door filmpjes die het uitlegde, en ook doordat er word aangegeven welk poppetje je moet gebruiken.

Het vrij spelen vind ik altijd het leukste maar dat vond ik in nu wat minder leuk. In bijvoorbeeld Lego City is alles wat makkelijker te doen en te zien. Hier vond ik het lastiger. Ook vond ik het rijden met alle voertuigen niet leuk. Ze doen helemaal niet wat ik wil. De races die te vinden zijn lukte me echt niet, en ik snapte die telefoon niet die soms ging.

Ik vind deze Lego game heel leuk om samen met mijn vader te spelen maar om alleen te spelen niet. Dan speel ik liever Lego City of  Lego Jurrassic World.

Conclusie:

Op veel vlakken blinkt dit nieuwe deeltje er voor mij zeker uit. Ik heb het dan over hoe het er grafisch uitziet, over het verhaal en de karakters, het creëren van je eigen schurk en de fantastische cut scenes, en niet vergeten de uren aan content die in de game zit en de uren aan gameplay.

Toch zijn er ook zeker minpunten. Ik heb het dan over te weinig vernieuwing binnen de gameplay. Alles voelt toch wel weer hetzelfde aan en de missies zijn erg repetitief. En ook de besturing van de voertuigen is erop achteruit gegaan.

Voor mij komen ze er nu nog mee weg en zie ik Lego DC Super-Villians als een dikke nieuwe Lego titel. Toch zullen ze wat mij betreft bij een volgend deel met serieuze gameplay vernieuwing moeten komen. Tot die tijd zullen we ons in ieder geval zeker gaan vermaken en roepen alle gouden en rode steentjes ons telkens terug om verzameld te worden!