Nadat Capcom tijdens de E3 vorig jaar de veelbelovende trailer onthulde, ging het bedrijf op radiostilte m.b.t. de derde aflevering in de serie. Het was zo stil rondom Lost Planet 3 dat menig gamer dit deel eigenlijk een beetje was vergeten (ook met de verdeelde mening over Lost Planet 2 in gedachten). Maar eerlijk is eerlijk, Capcom heeft zeker een goede comeback gedaan waarmee ze de Lost Planet serie weer terug op de kaart hebben gezet. De nieuwe ontwikkelaar Spark Unlimited laat het verhaal weer terugkeren naar de ijzige wastelands van EDN-III. Het co-op aspect is in dit deel vervallen, helaas voor de echte co-op gamers, maar het verhaal compenseert veel.
Je kunt je afvragen of de focus op het verhaal en de characters het compenseert dat de gameplay misschien niet helemaal innovatief is. Wat ons aangaat wel degelijk, en de fans van Lost Planet: Extreme Condition die vielen voor de unieke setting zullen dat beamen. Spark heeft het gevoel perfect weergegeven en heeft het vuur weer doen aanwakkeren bij menig Lost Planet gamer. En niet alleen m.b.t. de omgeving, ook de vijanden & boss battles doen weer terugdenken aan deel 1. Maar niet alleen de trouwe fans raden we aan het spel te spelen, zeker ook de gamers die Lost Planet nog niet gespeeld raden we het zeker aan. De dialogen zijn erg goed opgezet, hoogstaand acteerwerk van één van de betere casts sinds tijden en een verhaallijn waar menig spel een voorbeeld aan kan nemen. Spark is er goed in geslaagd diepte te creëren in de characters, juist deze verdieping zorgt ervoor dat je binding krijgt met het verhaal.
We beginnen met het verhaal, Jim Peyton (gespeeld door Bill Watterson) is een echtgenoot en vader die om zijn gezin te onderhouden een aantal lichtjaren van aarde moet reizen om op EDN-III in de ijzige mijnen te werken met zijn rig (bergings machine), die hij Gertie noemt. Een helse klus want niet alleen de weersomstandigheden zijn erbarmelijk, ook de lokale “bevolking” (o.a. de Akrids) is verre van blij met de winning van T-ENG en het verstoren van de regelmaat op HUN planeet. Al snel is Jim met zijn rig met name bezig de grote aliens een kopje kleiner te maken.
Het spel brengt je langs verschillende settingen in een wereld met fantastische uitzichten en met name in de grotten met de mooie blauwe gloed je even laten pauseren en genieten van de setting in plaats van het verhaal te spelen. Het deed mij denken aan mijn uren Red Dead Redemption waarbij ik menig uur gespendeerd heb aan wat er allemaal te zien is en hoe mooi de graphics zijn. Omdat je voor de main missie en side missies genoeg moet reizen (o.a. de verzameltochten naar collectables) zul je ook tijdens een reguliere gameplay genoeg van de mooie wereld zien. Upgrades van je grapplehook, extra ammo, andere wapens, alles is mogelijk…als je maar genoeg T-ENG meeneemt.
Zoals al eerder aangegeven, de co-op modus is in Lost Planet 3 vervallen, maar er is wel een Multiplayer modus. Deze moet echt als bonus gezien worden naast de single-player modus want als MP kan hij voor een aantal fans teleurstellend uitpakken. Het is meer een standaard shooter MP met Deathmatch & Capture the Flag game types, maar zeker niet vernieuwend. De focus lag voor Spark duidelijk bij de single-player en het verhaal en dat is te merken. Voor ons TOTAAL geen issue, want dat is voor ons ook waar het met dit deel om draait.
Lost Planet 3 is in reeks Unreal shooters eentje die bijna een eigen unieke categorie kan aannemen en het is erg jammer dat dit deel niet meer aandacht heeft gekregen en met iets meer “drums & whistles” aangekondigd is, wat dat verdient hij wel. We hopen dat de gamers Lost Planet 3 zeker nog oppakken en gaan ontdekken dat de verhaallijn echt de moeite waard is. Voor mij wordt het een spel dat ik nu opnieuw ga spelen op mijn eigen account na het testen en ik weet dat ik weer ga genieten…nu all the way.
365Gaming verdict: 8
