The Sinking City, voor de mensen die de game niet kennen, ik zal jullie direct een inkijk geven in de gedachtes van H.P. Lovecraft, waar The Sinking City veel van heeft geleend.
It is absolutely necessary, for the peace and safety of mankind, that some of earth’s dark, dead corners and unplumbed depths be let alone; lest sleeping abnormalities wake to resurgent life, and blasphemously surviving nightmares squirm and splash out of their black lairs to newer and wider conquests.
Inderdaad, Lovecraft was iemand die niet alles wilde ontdekken in deze wereld omdat hij er misschien wel eens spijt (en nachtmerries) van zou kunnen krijgen.
A fin, we hebben alvast een idee wat voor een soort game dit zou kunnen gaan worden. Helemaal als we dan ook nog eens de trailers hebben gezien waarin we onszelf zien liggen, ondertussen naar onszelf kijken, terwijl we ons zelf zien. En om het even nog wat verwarrender te maken, we doen dit in een stad die onder water ligt, waarbij het water een honderd meter boven ons zweeft. Dus in deze game is niets te gek. En daar voldoet deze game dan ook goed aan. Zo zien we rare wezens die als normale mensen in de samenleving voortbewegen. En dan hebben we nog een wereld waarin niets is wat het lijkt en ondertussen alles een dubbele
De wereld van The Sinking City: Stringer Things is er niets bij
Inderdaad, ik zou jullie willen adviseren, ga er maar eens heel erg goed voor zitten. Want dit gaat een game worden die je niet snel vergeet. Of dat positief of negatief is, dat is iets waar je uiteindelijk zelf over mag beslissen. Het is in ieder geval een andere kijk op de standaard wereld die je verwacht van een detective game.
Dus we zijn aan de slag gegaan. We worden wakker op een boot die zich in de haven van Oakmont. Hierbij maken we al direct kennis met de setting van de game. Het is een sobere omgeving waarbij je semi-open de wereld kan gaan verkennen. Nu is het wel zo dat je hier al direct merkt dat het niet een standaard stad is waarin jij je begeeft. We zien namelijk stapels met rotte vissen liggen, aan alles in de omgeving merk je dat dood en verderf een grote rol gaat spelen in de game.
Terwijl we in eerste instantie nog een beetje moeten bijkomen van de nachtmerries die we hebben stappen we uit en maken we kennis met de inwoners. So far so good! Ok, soms voelt de game een beetje outdated aan als je kijkt naar de graphics, het gaf mij dan ook een beetje een Murdered: Souls Suspects gevoel. Dit kan natuurlijk komen aan het feit dat het hier om een PlayStation 4 versie gaat, maar het is en voelt niet helemaal zo goed als wat je van de game had verwacht, afgaande op de trailers die Frogwares naar buiten heeft gebracht.
Maar goed, nadat we verder lopen zien we al snel pratende apen in driedelige pakken, maar ook vissen die achter de bar staan en zich als mensen gedragen. Niets is te gek als het hier op aan komt. Terwijl we de lokale bevolking helpen komen we ook steeds meer achter het verhaal van de game. Waarom jij hier bent, wat je precies moet oplossen. Maar ook merken we dat de game niet terugdeinst voor extreem gedrag. Zo zien we bijvoorbeeld een variatie van de Ku-Klux Klan iemand terechtstellen midden op straat. Maar ook wordt er niet raar opgekeken door de lokale bevolking als het er geweldadig aan toe gaat midden op de straat. De schoenenpoetser gaat gewoon door, terwijl er achter hem iemand word dood gemaakt, alles schijnt normaal te zijn in deze game.
Een vis die dode vissen verkoopt… Wat nou als het een mens was die lijken verkocht.. Wat moet je daar van denken?
En doormiddel van rondlopen en goed zoeken krijgen we beetje bij beetje meer informatie over wat er allemaal aan de hand is, maar dat is nog het minste van je problemen in deze game. Als je eenmaal de aanwijzingen met elkaar hebt kunnen verbinden, dan is het tijd om op zoek te gaan naar de plekken waar je niet graag komt. Sterker nog, zoals je had kunnen verwachten, heeft een game zoals deze monsters waarbij een gemiddelde Resident Evil game jaloers op mag zijn.
Hierbij ziet het er allemaal prachtig uit, maar het is niet altijd even goed uitgewerkt, ik kies bewust voor het woord goed, want realistische uitwerking in een game zoals deze is wel heel erg ver gezocht. Ok, de monsters zelf zien er super uit, maar het combat systeem laat het dan weer afweten. Misschien dat deze dingen, de bevolking en de besturing, te maken hebben met het feite dat het hier niet om een super grote AAA-studio gaat. Misschien had ik wel te veel verwacht van deze game…
Puzzels zijn niet altijd even moeilijk, maar het vele heen en weer gaan kost helaas te veel tijd.
En als je denkt dat de monsters eng en vervelend zijn, dan wordt het tijd dat ik je moet vertellen dat het backtracken in deze game heel erg veel tijd van je vraagt. Dat is pas vervelend. Je moet hier echt de tijd voor uittrekken, of je het nu wilt of niet. Hierdoor verliest de game veel van de kracht die de pr-hypetrain heeft opgebouwd. Het momentum wordt zo uit de game gehaald en het begint dan ook regelmatig op een’moetje’ te lijken dan ook een lekker game sessie.
Racisme komt ook regelmatig voor in de game
Het is dan ook een game waarbij ik hoge verwachtingen had, maar gezien de toch wat outdated graphics, vele backtracken en vele (soms totaal onlogisch) puzzels is het niet de game waar ik op had gehoopt.
Is het een slechte game? Nee, dat niet, maar het had zoveel meer kunnen zijn… helaas…
Vanwege de voorgaande (negatieve) punten kan de game niet echt opboksen tegen de hype die rondom de game is gecreëerd.
- Lovecraftian game
- Niets is wat het lijkt
- Te veel backtracken
- Graphics vallen tegen
- Uitblijvende reacties van de I.A.