Review – Divinity II: Original Sin (Definitive Edition)

Sommige van jullie zullen deze game ongetwijfeld kennen en al gespeeld hebben. Divinity II: Original Sin is namelijk al enige tijd uit voor op de PC, maar sinds kort dus ook speelbaar op de Xbox One en de PlayStation 4. Weet deze game het succes ook te evenaren op console? Wij zochten het voor je uit.

Op voorhand moet ik bekennen dat ik niet bekend was met Divinity. Ik had wat video’s bekeken en dat was het eigenlijk ook wel zo’n beetje. Hierdoor heb ik me laten verrassen door wat de game zou brengen en heb ook wat meer tijd genomen voor deze game. En het is maar goed dat ik dat gedaan heb, want wat is deze game uitgebreid. Dit is niet zomaar even een game voor tussendoor. De mogelijkheden en keuzes in Divinity II lijken oneindig te zijn.

Dit begint al zodra je de game opstart en je character gaat creëren. Hier Heb je de mogelijkheid om een compleet eigen character te maken of één van de bestaande helden uit het verhaal te kiezen. Ook heeft elk type character dat je maakt of kiest zijn extra voordelen. Neem dus vooral je tijd bij het aanmaken van je personage.

Nadat ik volgens mij wel een uur bezig ben geweest met alles doornemen en de, voor mij, beste keuze heb gemaakt, begint de game dan eindelijk. Je krijgt eerst een uitgebreide tutorial over hoe alles werkt en wat je allemaal kan doen. Hier krijg je dus ook voor het eerst te maken met hoe de velen spells en aanvallen toegankelijk zijn gemaakt voor console en de turn based combat waar ik persoonlijk niet zp’n fan ben. Maar de game is zo uitgebreid en vereist voldoende aandacht, dat het bij Divinity II niet eens storend is.

De turn base combat werkt in principe gewoon perfect op console. De turns zijn niet aan tijd gebonden, maar aan een bepaald aantal action points (AP). Zodoende heb je alle tijd om de beste tactiek te bedenken om het gevecht in jouw voordeel te laten eindigen. Het gebruiken van je aanvallen zijn ook goed verwerkt voor op console en staan in jouw hotbar waar je met 1 druk op de knop toegang toe hebt. In deze hotbar heb je ook meerdere tabbladen voor meerdere skills. Doordat de turns dus niet op tijd gaan, is het selecteren van je aanvallen een piece of cake.

Hoe simpel de het selecteren is, zo pittig is de game zelf. Zelfs op normaal is het mogelijk dat je battles verliest of dat het erom spant wie er gaat winnen. Ook buitenom de battles krijg je steeds moeilijke keuzes voorgeschoteld. Kies je ervoor om je party te verlaten om je eigen hachie te redden of ben jij die nobele leider die het risico neemt en bij zijn party blijft? Dit soort keuzes overvallen je meerdere keren in jouw wereldreis.

Deze wereldreis kun je helemaal alleen maken, maar het is wel aan te raden om toch een party mee te nemen. Elk party-member heeft zijn eigen inventory en zort dat jij extra damage kunt aanbrengen bij anderen en dus heb je zo meer kans om de gevechten te winnen. Hoe vorm je nou zo’n party? Heel simpel. Je kunt met elke personage die je tegenkomt interactie aangaan. Velen van hun kunnen zich toevoegen aan jouw party door gewoon met ze te praten of door een quest voor ze te doen. Iedere personage heeft zo weer zijn eigen krachten en voordelen en zo moet je goed zoeken om jouw ideale party te creëren.

Heb je nou geen behoefte om voor 4 verschillende personages te keuzes te nemen, dan heeft Divinity II de geniale co-op optie weten te implementeren. Zo kun je online met 4 man de wereld verkennen en is het zelfs mogelijk dat je vanaf de bank samen kunt spelen! Helaas is het bij mij wel voorgekomen dat er zoveel tegelijk gebeurde op het scherm, dat de game volledig vast hing. Dit is redelijk storend als je net eindelijk een battle gewonnen hebt na ongeveer 40 minuten. Vergeet dus niet regelmatig te saven, wat gelukkig bijna elk moment gewoon mogelijk is door middel van een quick save optie. Zelfs tijdens de conversaties door.

Hoe meer je vecht en questen voltooid hoe meer XP je krijgt. De questen worden niet allemaal even duidelijk aangegeven op je map en soms moet je het echt zelf uitzoeken door gewoon te verkennen en op zoek te gaan naar “die ene hoestende man”. Dit maakt het allemaal net iets uitdagender en laat je zodoende meer zien van de gehele wereld.

Door het verzamelen van XP ga jij en jouw partymembers level up en krijg je extra points te besteden. Deze zijn te besteden in onderdelen als attributes, combat abilities, maar ook civil abilities en talents. Deze kun je voor alle 4 de personages vrij besteden en zodoende jouw ideale groepje nog beter op elkaar af laten stemmen.

Over het algemeen ziet de game er goed uit. Vele verschillende soorten locaties en vele toffe special effects. Ook de muziek is heerlijk in deze game. Het geeft je een heerlijk fantasy gevoel en past goed bij de omgevingen die je verkent. De controls zijn in het begin wat pittiger onder de knie te krijgen, maar tijdens het spelen van de game heb je tijd genoeg om te wennen hieraan en gaat uiteindelijk gewoon soepel.

Is Divinity II: Original Sin (Definitive Edition) een succesvolle console-port? Daar kan ik alleen maar volmondig ‘Ja!’ op antwoorden. De game zit goed in elkaar en werkt bijna net zo simpel als met toetsenbord en muis. De duizenden keuzes en mogelijkheden maken van deze game een geweldige RPG waar zelfs de turn based combat mij niet kon storen. Je moet er alleen wel wat tijd in stoppen, maar dat is deze game zeker waard!