Review – Fragments of Him

Het is eens tijd om een andere weg in te slaan, een moment van zelfreflectie. Is je leven wel compleet? Of zijn er dingen die er elke keer maar niet van komen? Weet je partner alles van je of zijn er misschien dingen die je nog wel wil vertellen maar die er maar niet van komen? En hoe denk je dat mensen je zullen herinneren? Vandaag kan immers zomaar je laatste dag zijn in dit leven. Zware kost en iets wat we eigenlijk altijd voor ons uitschuiven. Ik bedoel, wie wil er nou nadenken over zulke zaken als net die nieuwe Call of Duty uit is, of wanneer we weer in een nieuw deel van Assassin’s Creed kunnen duiken? Toch daag ik jullie uit.

Je zult nu wel het gevoel hebben op de sofa te liggen bij de lokale psychiater. Maar dan kan ik je gerust stellen. Je bent gewoon lekker een review aan het lezen op 365Gaming. En toch zijn het deze vragen die Sassybot Studio je wil voorleggen in de vorm van een interactieve beleving genaamd Fragments of Him.

Vorig jaar tijdens de Gamescom mocht ik al even met de Nederlandse jongens van Sassybot praten en nog belangrijker, ik mocht het eerste stukje van dit interactieve verhaal beleven. Ik wist toen al meteen dat het, los van of het een goede of slechte game ging worden, in ieder geval heel bijzonder en origineel zou zijn.

We beginnen namelijk het verhaal als Will die de leidende draad in dit verhaal speelt. Wij mogen samen met hem opstaan, een ontbijtje maken, even lekker opfrissen voordat hij op pad gaat. Al in deze eerste minuten worden we geconfronteerd met vraagstukken des levens waar we niet elke dag bij stil staan. Voor Will is dit echter wel het moment om zich hiermee bezig te houden. Hij wil namelijk zijn leven op de rails krijgen. Hij wil zijn partner Harry geven wat die verdiend en hem ten huwelijk vragen. Maar bovenal wil hij niet meer weglopen voor de dingen en gewoon dealen met zijn gevoelens en emoties.

En juist op dat punt in zijn leven gaat het hopeloos fout. Nadat we met Will in de auto zijn gestapt en een klein stukje hebben gereden slaat het noodlot toe. Een botsing uit onverwachte hoek…… En dan is het zwart. Will is niet meer onder ons. Alles wat Will zich die ochtend had voor genomen zal hij nooit meer kunnen uitvoeren. Misschien nog wel erger, Weten de mensen van wie hij houd wel hoe het zit. Wat zijn gevoelens waren. Hoe zullen zij omgaan met zijn dood en wat zullen zei zich van hem herinneren.

En dat is waar het in Fragments of Him om draait. Je zult nu misschien denken dat ik enorm aan het spoilen ben maar ik kan je gerust stellen. Het verhaal begint eigenlijk pas nu. Want naast Harry zijn er nog een aantal belangrijke personen in het leven van Will. Door verschillende verhalende scenes te beleven zal het verhaal zich ontvouwen. Hoe is Will op dit punt in zijn leven terecht gekomen, Wat heeft hij allemaal mee gemaakt. Maar ook hoe denken deze mensen over hem en hoe gaan ze om met het verlies.

Dit beleef je door als een soort van geest me te gaan in de scenes en op diverse items te klikken. In deze schemer scenes zullen objecten namelijk op kleuren. En zodra je er dan naar toe loopt en er op klikt dan zal het verhaal verder gaan. Je kan eigenlijk geen fouten maken en ook de keuzes zijn erg beperkt. Soms kan je wel een bepaalde volgorde kiezen, en in een aantal gevallen een dialoog een beetje sturen. Maar uiteindelijk zal dit min of meer tot het zelfde resultaat leiden.

En daar zit dan ook meteen het gevaar in bij deze titel. Niet iedereen zit namelijk te wachten op alleen een beleving en een verhaal. Voordat ik begon met schrijven wist ik precies waar ik heen wou in deze review en had ook een Verdict in mijn hoofd. Toch voor de zekerheid ben ik nog even gaan kijken hoe andere dachten over deze titel en belande toch op heel veel negatieve reacties en recensies. Persoonlijk kan ik mij hier niet in vinden. Zoek je namelijk een game, of een beleving waar in je uitgedaagd word dan is dit gewoon niet het geen dat je moet spelen. Hetzelfde kan je zeggen over replay waarde. Wil je dat je met je aankoop veel uren zal spelen en meerdere keren opnieuw aan de slag kan om andere dingen te unlocken dan ben je bij Fragments of Him ook op de verkeerde plek.

Maar in mijn ogen maakt het deze beleving dan niet slecht, eerder iets wat we nog niet echt kennen of ervaren hebben. Persoonlijk kreeg ik zowel bij het begin als bij het einde echt kippenvel al moet ik wel zeggen dat het deel daar tussen soms wat traag en repetitief werd. Het eindeloos klikken op voorwerpen haalde me uit het verhaal en de beleving. Ook de behoorlijk lange en velen laadtijden tussen de scenes waren niet bevorderlijk voor deze beleving. Eenmaal uitgespeeld in een uurtje of drie zie ik eigenlijk ook niet heel veel meerwaarde om deze titel ooit nog eens op te starten.

Er is dus zeker wel ruimte voor kritiek. Zo had ik graag tijdens de laadtijden een animatie willen zien die mij verder mee nam in het verhaal, en ook alternatieve verhaal lijnen hadden de replay waarde zeker verhoogd. Als laatste was wat mij betreft iets minder klikken en iets meer content ook niet overbodig geweest. Dat gezegd hebbende wil ik wel benadrukken dat deze titel je meeneemt in een unieke ervaring en ja, ik betrapte mezelf naderhand erop dat ik over een aantal zaken flink nadacht. Dat ik weer besefte hoe gelukkig ik mag zijn met de mensen om me heen. Dus wat dat betreft zeg ik Job Done!