Review – Gravel

Ik moet eerlijk bekennen dat ik de laatste tijd niet heel erg onder de indruk was van de games die Milestone ons bracht. Veelal was het niet vernieuwend, werkte het niet lekker of waren de graphics niet om naar huis te schrijven. Als race fan vond ik dit erg jammer om te zien. Het leek of Milestone zijn motivatie en inspiratie aan het verliezen was. En toen kwam er het nieuws dat ze bezig waren met een nieuwe off-road racer genaamd Gravel. Mijn voelsprieten stonden meteen overeind, Was dit dan eindelijk de nieuwe weg die Milestone zo hard nodig had? De afgelopen week ging ik er lekker mee aan de slag om te zien of dit het geval is!

In Gravel draait alles om een tv show genaamd Off-Road Masters. In deze show nemen wij het op tegen bekende racers om uiteindelijk de top te bereiken. Alles word hier gepresenteerd op een manier die op zijn minst flink over de top genoemd kan worden. Het contrast tussen deze glitter en glamor ten opzichten van de visuele looks van de cars is wel vrij extreem te noemen. Maar hier later meer over. In Off-Road Master mogen we op een traditionele manier races gaan rijden. Denk hierbij aan Time-Trails, Head 2 Head, Eliminatie en noem maar op. Na het voltooien van een race verdien je sterren. Deze zijn nodig om nieuwe races te unlocken. Na een aantal races in verschillende categorieën mogen we het opnemen tegen de eerste baas. Dit gaat zo door totdat we uiteindelijk na 19 events de finale mogen rijden. Elk event bestaat dus uit een aantal verschillende races waarmee we dus toch al snel een stuk of 60 verschillende races hebben in deze career mode.

Wat we ook verdienen na het voltooien van een race zijn show points. Deze punten kunnen we tijdens het racen verdienen door bijvoorbeeld drifts, jumps, hoge snelheid etc. Maar ook de uitslag van de race worden beloond met deze punten. En ze zijn belangrijk aangezien ze ervoor zorgen dat je levelt. Dit zorgt op zijn beurt er weer voor dat je nieuwe auto’s en skins voor je auto’s vrijspeelt. Nu we het dan toch over de auto’s hebben dan zien we een mooie variatie aan bolides in de garage. Verwacht hierbij niet de hoeveelheid die we uit bijvoorbeeld Forza of Gran Turismo kennen, maar toch zijn er een flink aantal bolides in verschillende klasse. Zo zal je er mooie klassieke rally wagens vinden maar ook moderne dikke SUV’s. Helaas hebben de wagens alleen niet de looks die ik had verwacht. Ze ogen onrealistisch en zelfs een tikkeltje speelgoed-achtig.  Alsof het fotootjes zijn van een dinky toy collectie, dit zien we ook terug tijdens het racen. De belichting op de wagens is nogal vreemd en de manier waarop de wagens over de tracks glijden ziet er allerminst realistisch uit.

Of dit storend is zal voor een ieder anders zijn. Persoonlijk stoorde ik me er de eerste paar races wel aan maar al snel kwam ik in een soort flow waarin ik het kon accepteren als zijnde een bewuste keuze die de style van de game bepaald. Zo zal je deze game ook absoluut niet moeten zien als een sim racer, maar gewoon als een heerlijk arcade racer zoals we die kennen van vroeger. Wat wel enorm storend is in mijn ogen is de enorm slechte keuze van muziek. Deze ging bij mij dan ook al vrij vlot op mute. Hetzelfde geld voor de voice-over die we voorgeschoteld krijgen voor een race als zijnde de presentator van de show.

Naast de Off-Road Masters vinden we ook een Free Race terug in het menu, hier kunnen we vrij rond racen op de vrijgespeelde tracks. Daarnaast hebben we ook nog een multiplayer, een Time Attack en een wekelijkse uitdaging in de game zitten. De laatste bestaat uit een vrij pittige uitdaging waarbij we beloond worden met show points. Dit was zo basic en beperkt in mijn ogen dat ik hier niet echt de meerwaarde van inzag. In Time Attack mogen we proberen ons zelf in de leaderboards te plaatsen door tijden tijdens een onbeperkt aantal rondes op elk vrij gespeeld track neer te zetten.

En dan blijft dus de multiplayer nog over. Ik wou dat ik hier iets over kon zeggen, maar helaas heb ik met verschillende pogingen geen enkele keer een match kunnen vinden. We zien in ieder geval dat de opties hier eigenlijk erg beperkt zijn tot een quick match en een costum match. Echter maakte het niet uit welke optie ik probeerde en hoeveel geduld ik ook had, er kwam gewoon geen enkele match. En deze pogingen waren al na de release dus dit is in mijn ogen echt een flinke minpunt.

Zo lees je dus best wel wat negatieve punten die de game met zich mee brengt en dan heb ik nog geen eens alles benoemd zoals kleine glitches of kleine bugs, de achterhaalde vorm van het resetten van je auto zodra je de baan ook maar iets verlaat en nog wel een aantal punten. En toch ben ik eigenlijk geen eens zo negatief over de game. En dit komt simpel weg door de enorme fun factor die de game met zich mee brengt. Eenmaal de muziek op mute, de instellingen op moeilijk, en alle hulp middelen uit brengt de game een enorme lekkere ouderwetse arcade gevoel. En dan maakt het soms niet uit dat elke auto bijna hetzelfde aanvoelt, dat de physics voor geen meter kloppen. Het enige dat dan telt is lekker rond baggeren in de modder en de tegenstanders van de baan af beuken om als eerste over de finish te komen.

Conclusie:

Ik begon mijn review met de vraag of Milestone wellicht zijn motivatie en inspiratie kwijt was. Ik kan deze vraag nu na het spelen van Gravel nog steeds niet beantwoorden. Milestone staat niet bekend om spetterende graphics maar ik moet zeggen dat de enorme hoeveelheid en variatie aan tracks best wel ok ogen al gaat dit niet op voor de auto’s. Milestone is in ieder geval een nieuwe weg in geslagen waarbij het sim concept los is gelaten en dat is wat deze game ook weet te redden. Was dit een sim races geweest dan zou het zeker een dikke onvoldoende zijn geworden.

Maar juist door deze enorme arcade pret factor krijgt het van mij toch een mooie voldoende. Vergeet gewoon de slechte muziek, de matige presentatie en geniet van de chaos en de mooie variatie aan tracks. Dan zal Gravel je zeker wel gaan vermaken.