Review – Hitman: The Complete First Season

Voor ik begin aan deze review moet ik eerst even eerlijk opbiechten dat ik niet echt warm loop voor dit soort games. Het stealth genre ligt mij gewoon niet. Telkens betrap ik mezelf erop dat ik opzoek ben naar directe confrontatie, op mijn rug aan het grijpen ben naar een flinke two-handed, of om heen aan het kijken ben naar een Uzi om iedereen neer te maaien. En dat is nou net niet de bedoeling in Hitman.

Gelukkig heb ik in de loop der jaren wel geleerd om verder dan dat te kijken, om het potentieel van een game te ontdekken en er een objectief oordeel over te hebben. Al moest ik ditmaal wel ten rade gaan in mijn omgeving. Gelukkig word deze game namelijk om me heen flink gespeeld door vrienden die een voorliefde hebben voor deze franchise.

We konden het afgelopen jaar al flink aan de bak met deze game die per episode werd uitgebracht. Wij brachten jullie al een review van het eerste deeltje content dat een jaar geleden verscheen. Nu is er dan voor de gene die gewacht hebben, maar ook voor de echte fan, het complete eerste seizoen op één disc.

We mogen als Agent 47 de hele wereld over om het verhaal te ontknopen. We zullen terecht komen op locaties als Parijs, Bangkok, Colorado en ga zo maar door, maar voor het zo ver is zullen we ons eerst moeten bewijzen. In een decor van een schip met een flinke stapel acteurs moeten we een target zien uit te schakelen. Hier leren we al snel dat we hier gelukkig alle vrijheid voor hebben. Al worden we in eerste instantie mee genomen aan ons handje en leid ons pad maar één kant op, eenmaal aangekomen op het schip zien we meteen de potentie die deze game heeft. Niks lineaire, niks verhalend. Nee, lekker ontdekken, elke centimeter van de omgeving in ons opnemen, elke potentiele mogelijkheid onderzoeken en alle bewegingen van ons target in ons opnemen. En dat is waar een goede Hitman game ook om moet draaien.

Wanneer we dan ons target hebben uitgeschakeld en veilig weten te ontkomen leren we dat de oefening nog niet voorbij is. We zullen namelijk nogmaals dit scenario moeten oefenen en ditmaal ons target op een andere wijze uitschakelen. De verschillende manieren waarop we dit kunnen doen zijn enorm. We kunnen ervoor kiezen het eten te vergiftigen, we kunnen omgeving factoren gebruiken om hem van zijn vaste pad af te laten wijken en noem maar op. Het is dan ook raadzaam om elke mogelijkheid te onderzoeken.

En dit is waarschijnlijk ook de opzet geweest toen er werd gekozen om elke episode afzonderlijk uit te brengen. Je zult immers een maand moeten wachten op een nieuw stukje verhaal, in deze tijd kon je dan flink aan de bak om elke mogelijkheid in het huidige scenario te onderzoeken. Echter vraag ik me af of de gamer die dit volledige eerste seizoen koopt hier ook daadwerkelijk de tijd voor gaat nemen.

Gelukkig krijgen we in deze volledige versie wel bonus content. Zo zullen er wat extra missies beschikbaar zijn, vinden we de soundrack en een “Making Of” terug. Ook zijn er exclusieve targets waarmee er ook stuff te verdienen valt.

Maar even terug naar de gameplay. Ik vertelde al dat ik normaliter dit soort games niet speel. Voor mij was het dan ook van enorm belang dat de controls intuïtief aanvoelde, en dat doen ze gelukkig ook. Snel word ons geleerd welke mogelijkheden we hebben om ons target te volgen, met welke middelen we dit kunnen doen en staat er bij elke mogelijkheid een actie met de des betreffende knop die we er voor moeten gebruiken.

Ook merkte ik dat tijdens het rond wandelen de npc’s me het één en ander konden melden wat erg handig was. De levels zijn zeer divers maar toch overzichtelijk en met een beetje puzzelen ontdek je al vrij snel potentiele mogelijkheden om een level tot een goed einde te brengen. En natuurlijk gaat bij deze game ook op dat je van schande en schade wijs word. Ik merkte dan ook al snel dat ik na elke goede stap even snel de save functie gebruikte om vervolgens verder te experimenteren.

Grafisch gezien valt er ook helemaal niks aan deze game op te merken. Het ziet er allemaal netjes en afgewerkt uit en voldoet absoluut aan wat we mogen verwachten van een game op de current gen.

Waar ik wel moeite mee heb zijn de veel te lange laadtijden en ook de verschrikkelijk onoverzichtelijke menu’s werd ik niet erg blij van. Nu weet ik dat ik soms echt een piepert kan zijn maar met een titel als Hitman had ik ook verwacht dat er voldoende budget zou zijn geweest om niet telkens dezelfde muziek en voice acting terug te horen.

Maar eerlijk is eerlijk, de enorme vrijheid en legio aan mogelijkheden, de potentie van wat er nog komen gaat, de toffe graphics en de prettige gameplay overheersen. De minpunten vallen hierdoor toch zeker naar de achtergrond. En naar mijn mening is deze Hitman titel dan ook echt een solide game die de fan, maar ook nieuwkomers veel plezier brengt. Voor mij persoonlijk was deze ervaring een bevestiging dat dit genre me gewoon echt niet ligt. Gelukkig is daar dan ook niks mis mee!