Review – RollerCoaster Tycoon World

Afgelopen jaar tijdens de Gamescom mochten wij in een hotel kamertje de eerste beelden van RCTW bewonderen. Nu was er al een hele hoop negatieve ellende rondom deze titel, dit had alles te maken met wisselende ontwikkelaars, slechte keuzes en een negatieve hype binnen de media. Toch waren wij compleet omver geblazen door wat wij zagen. Ok, er was toen nog bijna geen geluid, de bezoekers waren nog spookjes en het was een klein parkje. Maar toch, wat gaf het ons een positieve boost en wat hadden we een zin om er mee aan de slag te gaan.

Een aantal maanden later was het dan zo ver; we konden eindelijk aan de slag met de eerste closed beta. Dit moest een verademing zijn, helemaal omdat de game eigenlijk 2 jaar eerder al uit had moeten komen. Helaas was dit toen niet het geval en was het verre van wat wij te zien kregen op de Gamescom. Gelukkig zouden we een aantal weken later nog een beta krijgen voordat RCTW eind 2015 zou uitkomen. Maar helaas werd dit uitgesteld. Nu leek ons dit een goede keuze, want het mocht duidelijk zijn dat de game nog verre van klaar was.

En toen werd het stil. Een paar maanden gingen er voorbij en opeens kregen we te horen dat de game eindelijk uit zou komenl, maar dan wel in Early Access. De oplettende lezer zal het opvallen dat wij ondanks dit feit dit artikel toch een review noemen, ik zal dit later uitleggen, maar nu wil ik eerst wat vertellen over de game.

En tijdens het opstarten van de game komt er toch een stukje nostalgie naar boven. Het menu voelt erg vertrouwd aan. De beschikbare modi’s zijn precies wat we mogen verwachten van RCT en ook de vrolijke kleuren dragen bij aan dit gevoel. Helemaal blij dat het wachten voorbij is starten we de Campagne mode op. In deze mode is het de bedoeling dat wij een park gaan bouwen vanuit het niets. Met een klein start kapitaaltje is het aan ons om meer geld te vergaren en doelen te bereiken. Door tutorials (die ook overgeslagen kunnen worden) word ons één en ander uitgelegd.

En deze tutorials zijn zeker geen overbodige luxe. Zelfs voor de terugkerende speler zal namelijk blijken dat de controls toch even wennen zijn en dat sommige mogelijkheden en opties niet op de plaatsen te vinden zijn waar je ze zou verwachten. Er vallen ons wel meteen een heleboel dingen op, maar daar straks meer over.

De tweede modi is er ook één die de terugkerende speler zal herkennen. Het gaat hier dan om Scenario’s.  In deze mode krijg je lastige challenges voor de kiezen. Je begint met een lopend park en moet bijvoorbeeld binnen een aantal maanden een aantal doelen behalen om een bronzen, zilveren of gouden beoordeling te krijgen. Persoonlijk vind ik deze modi het leukste.

Al moet ik zeggen dat gewoon even vrij bouwen met onbeperkt geld in de zandbak ook altijd heerlijk blijft, gelukkig kan dit ook gewoon in RCTW. Kies je omgeving en je kan aan de slag! Wel zal je eerst even wat uurtjes moeten besteden aan het vrij en vlak maken van het land als je dit wilt. Er is namelijk nog geen sjabloon met een leeg en vlak land die je kan gebruiken.

Elk landschap in elke mode is namelijk te vormen zoals jij wil. Standaard zal je er heuvels, dalen, en meertjes vinden, deze zijn dan ook nog eens wild vergroeid met bomen, struiken en rotsen. Je zult begrijpen dat deze ondergrond niet echt geschikt is om een pretpark op te bouwen. En er bestaat geen optie waarbij je met een simpele handeling dit kan verwijderen. Je zult echt moeten inzoomen en alles één voor één selecteren om het te laten verdwijnen. Pas als dit is gedaan kan je met eenvoudige tools het land vlak maken.

Zover weinig te klagen en lijkt RCTW te bieden wat wij als fan graag willen. Maar niets is helaas minder waar. Ik heb bewust dit deel van de review kort gehouden aangezien ik hier nog aardig wat woorden over wil gaan zeggen.

En laten we dan beginnen met het feit dat het spel in Early Access zit en wij dit toch een review noemen. Atari heeft namelijk niet erg goed begrepen hoe deze vroegtijdige toegang werkt. Tuurlijk is het goed om de community te betrekken bij het verbeteren van je game. Maar als je dan een game op de markt brengt in deze vroegtijdige toegang, die je eigenlijk nog geen eens een Beta mag noemen, en je gaat vervolgens ook gewoon dood leuk in elke speelgoed- en gamewinkel een retail versie neerleggen voor de volle mep zonder enige vorm van waarschuwing dat dit spel nog niet af is, dan ben je in mijn ogen niet goed bezig. En dan mag je wat mij betreft ook niet meer spreken van een Early Access! En dat is dan ook de reden waarom wij dit een review noemen.

En zo krijgt deze review opeens een vreemde wending. Voor mij bestond deze week namelijk uit één grote teleurstelling en frustratie. Ik had zo uitgekeken naar deze game en ben tot dus toe zo positief geweest. Ik heb RCTW continu verdedigd binnen social media, bij vrienden en iedereen die zich maar liet meeslepen door de negatieve hype die er was. En wat had ik het bij het verkeerde eind zeg.

Laten we dan beginnen met de graphics. Deze lijken bijna over genomen te zijn van RCT3 met een iets hogere resolutie. Nu had ik hier nog overheen kunnen kijken als het niet zoveel invloed had op het geen je wil doen in dit spel. Wanneer je bijvoorbeeld je land wil bewerken zal je merken dat als je inzoomt er opeens een klein plantje staat die je niet zag toen je iets uitgezoomd had. Wij speelde de game op een High-end game PC met de hoogste instellingen die Atari zelf aanraad op zijn forum, maar dit leek weinig uit te maken. Ook de peeps in het park zien er niet uit en lijken erbij te lopen als zombie’s. Hetzelfde geld eigenlijk wanneer we in een attractie plaats nemen. Kort door de bocht ziet de game er eigenlijk gewoon niet uit.

En dan hebben we de controls. Hoe tof het ook is dat we van alles kunnen doen met paden en coasters, de controls werken gewoon niet. Wil je een bocht in een coaster iets laten hellen dan zal je eerst een koppelstuk moeten selecteren, vervolgens op je toetsenbord op 2 drukken en dan shift ingedrukt houden om met je muis wieltje de helling aan te passen. Beweeg echter je muis dan niet want dan zal je die mooie bocht ondersteboven trekken aangezien je dit koppelstuk geselecteerd hebt. Wil je een pad plaatsen dan heb je ook alle vrijheid om dit naar eigen inzicht te doen. Bochten, hoogte, schuine paden; alles kan en mag. Echter om onduidelijke redenen zal je regelmatig merken dat het spel het dus niet toe laat en je uiteindelijk je attractie moet verplaatsten omdat je maar geen pad neer kan leggen.

Hetzelfde geld voor het plaatsten van banken en andere accessoires om je park op te leuken. Je kiest een mooie vrije plaats om het te plaatsen en de game laat dit om onduidelijke reden niet toe. Verschuif je het een metertje, dan opeens is het geen probleem. Dit zorgt ervoor dat je telkens compromissen moet sluiten en je jouw park niet naar je eigen inzicht vorm kan geven. En als dit allemaal al als game breaking klinkt, houd je dan vast want het ergste moet nog komen.

Een belangrijk onderdeel van RCT is namelijk park management. Dit houd in dat je moet zorgen dat je voldoende monteurs, schoonmakers en entertainers hebt om je park werkend en netjes te houden, je de attracties voorziet van de juiste decoratie om de blijdschap te vergroten. Je zal ook per attractie de balans moeten vinden tussen entree prijs, aantal ronden, wachttijd en onderhoud. En laat dit systeem nou totaal niet werken. De attracties gaan continu kapot en er word je verteld dat je moet overwegen meer monteurs in dienst te nemen, zelfs als je al honderd monteurs in dienst hebt. Hetzelfde geld voor de schoonmakers. Zei lijken willekeurig rond te lopen en op te ruimen. Maar hoeveel je er ook in dienst hebt, je park zal nooit netjes blijken te zijn. Ook is er de mogelijkheid om dokters posten te plaatsten. Wederom maakt het niet uit hoeveel je er hebt. Iedereen loopt rond met een gebroken arm.

En dan komen we bij het ergste punt. De game lijkt namelijk maar een heel beperkt aantal bezoekers aan te kunnen. Kom je boven de duizend bezoekers dan zal de game beginnen te haperen. Heb je er meer dan 1500, dan zal de game vast lopen en kun je niks meer. En om dit even in context te plaatsen, dit aantal bezoekers bereik je al bij een park die maar voor 15% is gebouwd. Hierdoor is het onmogelijk om de campagne mode te spelen, laat staan te voltooien. Dit geld voor de scenario’s die om onduidelijke redenen vast lopen tijdens het spelen of na het voltooien. Uiteraard hebben we onderzocht of dit alleen een incident bij ons was of niet, maar we kwamen er achter dat bijna iedereen tegen deze problemen aanloopt. Nog erger overigens; wij zijn één van de gelukkigen die het spel überhaupt kunnen spelen. Het internet staat namelijk bol van mensen die het spel geen eens opgestart krijgen.

Ik kan nog wel even doorgaan maar ik denk dat mijn punt duidelijk genoeg is op dit moment. En daarom ga ik het af sluiten met mijn conclusie.

Conclusie:

In potentie is RCTW precies wat we hoopte. Peeps die daadwerkelijk emotie hebben bij dat geen dat jij neerzet. Thema’s die dus moeten matchen om je bezoekers blij te houden. Een flinke lading Coasters en oneindige mogelijkheden om ze zelf te bouwen. Vrijheden in het bewerken van je land, het aanleggen van paden en noem maar op.

Maar het is geen potentie waar de consument €45,- voor neer legt in een speelgoed winkel. De enorme waslijst aan bugs, problemen en missers zorgen ervoor dat menig game in Alpha staat beter aanvoelt dan deze game die gewoon ‘gereleased’ is. De studio Frontier en RCT hoorde altijd bij elkaar en het is nu duidelijk dat Atari het zonder deze studio gewoon niet gaat redden.

Natuurlijk zullen ze er alles aan doen om de aankomende maanden ervoor te zorgen dat de game speelbaar word maar voor de echte fan is het dan denk ik te laat.

Gelukkig is er dan ook goed nieuws. Frontier is namelijk niet weg, nog sterker zelfs ze slaan keihard terug., dit doen ze in de vorm van Planet Coaster. Mijn advies is dan ook voor hun die overwegen deze game aan te schaffen om hun geld in de zak te houden en om nog even te wachten op Planet Coaster.

Bijna altijd probeer ik objectief te zijn in mijn oordeel en mijn reviews. In dit geval is dat niet gebeurd en heb ik dit artikel geschreven vanuit mijn emotie. Als fan van deze franchise kan ik me plaatsten in alle berichten die ik gelezen heb na de dag van release en naar mijn mening maakt het deze review dan ook puur. Hoe hard en vervelend het ook is. Met een traan en een vieze nasmaak ga ik dan nu ook even stilletjes op de bank zitten om deze teleurstelling te verwerken.