Review – Star Wars: Squadrons

“A long time ago in a galaxy far, far away”.. Deze zin zal voor velen bekend zijn en meteen aanduiden waar het over gaat. En niets is minder waar, want we hebben weer een nieuwe Star Wars-game die jou flink wat uurtjes plezier zou moeten gaan beleven. Of Star Wars: Squadrons dit ook echt bied, lees je hieronder.

Star Wars: Squadrons is een first person game die jouw laat ervaren hoe het is om mee te mogen vechten in het immens grote heelal. Om deze ervaring nog interessanter te maken, is deze game speciaal ontwikkeld voor VR. Nu zullen sommige misschien al afhaken door het feit dat het een VR-game is, maar EA wilde de gamers zonder VR niet laten stikken. Zodoende is Squadrons ook te spelen zonder VR-headset en kun je de game ook op je gewone TV spelen. Ik ben ook zo’n persoon die (helaas) geen PS-VR heeft en zodoende zal deze review vooral gebaseerd zijn op het spelen zonder de VR-headset met hier en daar een voorzichtige aanname over het VR-aspect.

En om maar meteen met de deur in huis te vallen, je ziet en merkt meteen dat deze game eigenlijk bedoeld is voor de VR. Grafisch is het niet slecht, maar je ziet wel dat het niet zo sterk is als bijvoorbeeld Star Wars Jedi: Fallen Order. De VR kan natuurlijk ook geen supergraphics laten zien zoals je op een (4K) TV hebt, maar ergens voelt het alsof ze voor de non-VR versie niet het optimale eruit hebben weten te persen. Ook de interactie tussen de missies door voelt sloom en log. Hier is er helaas ook geen mogelijkheid om je sensitivity bij aan te passen waardoor je iets makkelijker en soepeler rond je heen zou kunnen kijken. Voor op de VR zal dit waarschijnlijk wel een stuk aangenamer zijn, omdat jouw sensitivity wordt bepaald door de headset. Het rondkijken met de VR-headset zal (gok ik) zodoende een heel stuk aangenamer werken dan met een gewone joystick.

Star Wars: Squadrons is zoals de meeste games tegenwoordig onderverdeeld in een Singleplayer gedeelte en een Multiplayer gedeelte. Tijdens de Singleplayer wordt jij klaargestoomd als nieuwe fighter om deel te nemen in de oorlog tussen de Galactic Empire en de New Republic. Zoals bij de meeste Star Wars games ga je er van uit dat jij deel uit maakt van de “goede kant”, totdat je ineens als Imperial aan de slag moet. Dit heeft mij aangenaam verrast aangezien er maar weinig Star Wars games zijn waar jij vecht voor de bad guys.

Tussen je missies door zul je weer moeten debriefen en leer je steeds meer je mede-piloten kennen. Helaas zorgt dit er wel steeds voor dat je uit je battle-modus gehaald wordt. Je “loopt” dan namelijk rond in je de hangar die zoals eerder vermeld sloom en log aanvoelt. En echt lopen doe je niet eens, wat ergens ook wel logisch is voor een VR-game. Voor hetzelfde geld loop je namelijk letterlijk tegen een muur op in je woonkamer en dat zou ook niet de bedoeling zijn. Maar het is tijdens deze momenten dat het meer aanvoelt als een point-and-click game. Kijk daarheen en druk op X, kijk dan daarheen en druk op X en zo gaat het door. Om vervolgens met verschillende medepiloten te moeten praten die eigenlijk vrij weinig nuttige informatie te vertellen hebben behalve wat kleine dingetjes over hunzelf. Je bent daarna ook echt opgelucht als je met iedereen gesproken hebt en je een nieuwe missie mag starten.

Het Multiplayer gedeelte is daarentegen een stuk aangenamer, doordat je dus gewoon een match joined via menuscherm. Geen point-and-click drama, maar direct aan de slag. Hier kun je dan kiezen tussen ‘Dogfight’ wat eigenlijk gewoon een team deathmatch is van 5 tegen 5 of je gaat voor de ‘Fleet Battles’ wat meer een PVP/PVE combinatie is. In Fleet Battles ga jij samen met anderen (of met AI) het gevecht aan om de tegenstander zijn flagship te vernietigen voordat zij jouw flagship vernietigen. Hier komt ook een stuk meer tactiek en samenwerking bij kijken dan bij de standaard dog fights. Je kunt namelijk niet zomaar op hun flagship af vliegen om deze kapot te blasten, want je blijft gewoon kwetsbaar voor de wendbare fighters van de tegenstanders en ook de flagships schieten op je.

En als je dan voor de eerste keer zo’n potje instapt denk je van “dat doe ik wel even”. Helemaal als je andere multiplayer shooters gewend bent en zodoende wel wat ervaring hebt. Uhuh. Laat die gedachte maar meteen met lightspeed wegvaren, want dit is alles behalve van makkelijk. De controls zijn op zichzelf ideaal en heb je zo door, de learningcurve is daarentegen bijna schrikbarend moeilijk. Mocht je ervaring hebben met andere flightgames, zul je daar misschien profijt van kunnen hebben. Mocht je net zoals mij een noob zijn op dat gebied, is het zeer zeker aan te raden om eerst even wat te oefenen door middel van het trainingsysteem in de multiplayer of eerst even de single player uit te spelen zodat je wat meer de feeling krijgt voor het besturen van o.a. je X-wing fighter.

En als de matchmaking dan ook nog niet echt meewerkt, moet je soms maar voor lief nemen dat je die pot gaat verliezen. Zo werd ik als level 1 zijnde in een match gegooid waar mijn hoogste medespeler level 3 was terwijl je tegen een vol team van level 25 of hoger moet spelen. Ik zat zodoende met 3 andere spelers in een team die het voor het eerst spelen en 1 teamgenoot die maarliefst al 1 of 2 potjes ervaring had tegen een team wat al een heel stuk meer getrained was. Het is ook niet gek dat ik die match verloor met 12 tegen 100 en maarliefst 3 hele kills had weten te maken.

Naast hun training zal hun personalisatie ook een groot deel hebben meegespeeld, want (hoe kan het ook anders) je kunt je schepen aanpassen met verschillende upgrades die je vrij moet kopen of spelen. Hierdoor kun je je schip aanpassen dat hij meer firepower heeft maar minder shields, of juist meer snelheid om beter enemy-misiles te kunnen ontwijken. Ook is het mogelijk om je piloot en shepen cosmetisch aan te passen, maar dit doet verder vrij weinig en is zodoende alleen om je te onderscheiden van anderen.

Ik ben alleen nog niet helemaal overtuigd van Star Wars: Squadrons. Het is een leuke vermakelijke game, maar het houdt mij geen uren vast. Het is niet dat ik ben weggeblazen zoals ik had bij Fallen Order. Ook werkt een “corrupte save” na een aantal missies ook niet heel erg mee. De missie was afgerond op het moment dat mijn ship gedestroyed werd. Hierdoor bleef de game hangen in een laadscherm en ben ik maar teruggegaan naar het laatste checkpoint. Helaas kwam ik hierdoor terug op dezelfde locatie voor het laadscherm en reageerde de game helemaal niet meer op mijn knoppen input, waardoor ik nu helemaal opnieuw moet beginnen met de singleplayer.

De multiplayer trekt dan meer mijn aandacht, maar ook dit weten ze geen uren vast te houden. Het voelt een beetje karig door maar 2 verschillende modes en ook lijken veel mappen vrijwel hetzelfde aangezien het in de galaxy afspeelt en daar vrij weinig is om de mappen te onderscheiden van elkaar behalve door brokstukken of asteroïdes. Qua Star Wars gevoel zit het wel goed, aangezien zowel de sound als design heel erg kenmerkend is.

Star Wars: Squadrons is in mijn ogen een vermakelijke game en zou je voor tientallen uren kunnen vermaken. Helaas vallen deze uren bij mij niet op 1 dag en weet het bij mij ook niet het gevoel te wekken dat ik niet kan wachten om het weer te spelen. Met een VR-headset zou dit misschien iets kunnen toenemen, omdat je dan helemaal in de Star Wars wereld wordt gezogen. Heb je dus een VR-headset of ben je groot fan van de Star Wars Franchise? Dan zou ik je zeker aanraden om deze game ooit te gaan spelen al is het maar voor de ervaring. Maar is VR of Star Wars niet helemaal je ding, is het ergens ook geen gemis.