Review – Stories Untold

“Stories Untold” of, vanaf nu SU genoemd door ondergetekende, klinkt waarschijnlijk als een hele bekende titel voor de indie-horror liefhebbers onder ons.
Dat is ook helemaal niet zo gek aangezien SU uitkwam in februari 2017 voor MacOS en Windows.

Ontwikkelaar No Code en uitgever Devolver Digital hadden zelfs al in augustus 2016 een demo-teaser uitgegeven voor deze, houd je vast, Text-Based, first-person exploration, point and click, puzzle-solving  game.
Met psychologische horror-elementen.

Ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik inderdaad de demo, “the House Abandon” toentertijd heb gespeeld op de PC, later werd deze ook uitgebreid met 3 nieuwe hoofdstukken als een “echte” game, 4 losse verhaaltjes welke samen één geheel vormen.

Groot was mijn verbazing dan ook dat ze een text-based game met alle vrijheid van een toetsenbord gingen porten naar een console, dat kan toch nooit werken, laat staan op de Nintendo Switch?

                             “Four Stories, one nightmare”

Je begint, net zoals in de demo van toen, je verhaal als een personage zonder dat je ook maar enige info krijgt over de wie/wat/waar/hoe en waarom.
Het enige wat wél meteen merkbaar is, is de jaren 80 retro sfeer, dik ondersteund door de intro en de muziek krijg je meteen een ongemakkelijk gevoel…

Je neem plaats achter een bureau met wat foto’s, een lamp, een telefoon en uiteraard een oude, fictieve, “Futuro  128k+2” computer.

Je speelt als iemand anders die op zijn beurt dus een een text-based adventure speelt.
Als dit verwarrend klinkt, geef ik je groot gelijk want dat is het namelijk ook; uitleg over steekwoorden, acties of commands krijg je niet, nee, de port-versie vond het een goed idee om te werken met uitklap-menuutjes.
De magie van de oude text-based games bestond voor mij vooral uit de “trial and error” aanpak en vooral de vrijheid daarin, niet een voorgekauwd menuutje met precies de juiste CQ rake acties.

                                     The Last Session

Hierna, als je het nog trekt, volgen de andere 3 hoofdstukken welke op een hele slimme manier het hele verhaal samenbrengen, maar zoals jullie van mij gewend zijn, spoil ik liever niks in relatief korte games, laat staan het einde of de plot-twist(s).

Wil je puur en alleen een text-based game spelen naar aanleiding van de demo; dan kom je bedrogen uit.
Wat volgt is namelijk, en ik zeg het niet graag, een hoop vergezochte, stomme puzzels.
Deze begonnen in het begin gewoon prima met commands, doe een juiste actie en je komt wat verder in het spel.
Verder in het spel, en begrijp me niet verkeerd, ik ben gek op een goede hersenkraker, maar bliepjes omzetten in niet-bestaande Morse om deze vervolgende te vertalen naar coördinaten zonder tips en minimaal 10x hetzelfde doen, word in mijn ogen een beetje flauw en saai, wat zonde is en afbreuk doet aan het hele totaal.

Wat wel letterlijk en figuurlijk als een huis overeind blijft staan is de sfeer, ik speelde deze port van SU met de Switch pro-controller maar ik moet jullie een geheimpje verklappen; de tril-functie ging heel snel uit.

Ik zat namelijk al vanaf het begin op de welbekende, vrij goedkope jumpscares te wachten.

Er zitten er in deze game maar weinig, maar áls ze kwamen waren ze meer dan prima uitgevoerd.

                                 Conclusie

Om maar meteen met de deur in huis te vallen; het porten van een PC-game naar een console werkte voor SU niet.
Vooral omdat je de eerdergenoemde vrijheid mist van het zelf intikken van commands is de beleving een stuk minder; het hele psychologische aan dit soort spelletjes is dat je jezelf net zo gek maken als je wilt, als je dit abrupt afkapt voor vage uitstapjes ben je mijn inziens meteen de spanning en magie kwijt, jammer.

Voor de prijs van € 9,99 heb je een uurtje of 4/5 game ”plezier”.
Het einde maakt het dan weer een beetje goed, vooral door het samenbrengen van het verhaal en het grotere geheel, ware het niet dat het opeens een hele lineaire game wordt, met maar één slotsom, zonder vage raadsels;
Spanning en kippenvel als ik had, bleef ik uiteindelijk achter met een heel vermoeiend gevoel, ik wou dit inderdaad niet…

Maakt dit het een slechte game ondanks de beroerde port?

: << wait >>
: << answer the question y/n… >>
Rianne typed “maybe”
: << .. I don’t know what you mean >>
: <<waiting for verdict >>
: <<  .. >>
: << wait >>
: << Press enter to continue >>
: << do you know the person standing behind you, don’t turn around >>
: <<.. I told you not to look behind you..>>
Rianne logged out.