Review – Styx: Shards of Darkness

De tweede installment van het karakter Styx. In 2014 werd het spel mild positief ontvangen. Styx was een spel vooral gericht op stealth, en echt in combat hield hij het niet goed vol. Daarbij waren de tegenstanders niet een erge uitdaging. Dit alles was wel een rede waarom het spel niet met veel lof werd ontvangen.

Al snel zal je merken echter dat het spel we degelijk een verbetering heeft op het gebied van uiterlijk. Nu draait hij op een Unreal 4 engine. Ook deze keer blijf je met Styx lekker in de schaduw. Als Goblin komt hij nog niet graag oog in oog voor een echt gevecht. Wel lijkt de ruimte om je in te bewegen deze keer groter. Het voordeel wel is nu dat je dus in die ruimte op verschillende manieren je missie kan vervullen. Al blijft het een feit, als je word gezien, dan is het rennen voor je leven. Een gevecht een op een trekt Styx gewoon niet. Spelers die dus graag actie hebben, zullen het spel niet met open armen ontvangen om die reden.

Wat wel een geweldig nieuwe feature is in het spel, is de gloednieuwe mogelijkheid om co up te spelen. Je bent dus niet meer alleen in de schaduwen. Je kan nu samen door het donker sluipen. Het geeft veel nieuwe mogelijkheden tot het spel, je kan op hele nieuwe manieren het level ontdekken of plekken bereiken die je alleen niet zou kunnen bereiken.

Omdat je het vooral van je stealth en vallen moet hebben is een hele gave feature wel dat je jezelf kan klonen. Dit doet hij door middel van magie. Je kan super makkelijk op deze manier je omgeving ontdekken zonder zelf in gevaar te komen. Zorg alleen wel dat je Styx veilig neerzet. Zoals veel spellen heeft ook Styx een skill tree. Je kan op deze manier je effectiviteit makkelijk verhogen. Je kan kiezen uit vijf opties: stealth, kill, alchemy, cloning and perception. Je kan Styx dus zo dodelijk maken als jij wilt, wat is er dan ook leuker dan je vijand te besluipen, je kill te maken en dan in een kist te verstoppen?

Wat wel grappig is, is dat ondanks al deze skills, en hoe dodelijk je Styx maakt, je het spel toch kan uitspelen zonder enige dodelijke slachtoffers te maken. Dit gaf mij een Hitman gevoel.

Over het algemeen heb ik een enorm goed gevoel bij de game. Het is een mooi spel met een fijne gameplay. Je kan er best veel kanten mee uit binnen hoe je je eigen karakter vormt, en met de nieuwe multi player optie kan je het spel zelfs met je vrienden spelen, wat is er om niet van te houden?