Review – Tom Clancy’s The Division 2

‘We took things for granted. We expected coffee in the morning, we expected free WIFI. When those were taking from us, we survived.

When communications broke down, the trains stopped and the internet went dark, we survived.

But when the pharmacies where looted, and hospitals shut down, asthma became lethal. And with no police to protect you, did you own a gun? Did your neighbour? Some survived.

We are a resilient species, when our society collapsed we found ways to go on. Now for the first time in centuries, what we want is also truly what we need.

In the face of disaster, we helped each other. We build new communities in the ruins of the old, we adapted, we survived. Established a new normal.

But there are also those who build nothing, create nothing: Hyenas. They are praying on the weak, they’ve made our world bleed. But we don’t stand alone. A brave few have sworn to protect us and save what remains.

They unite us, remind us that we are one people, they are our shield and our light. But if that light goes out, who can save us then?’

Welcome to Washington D.C. Of beter gezegd, wat er nog van over is.

Met andere woorden, welkom bij Tom Clancy’s The Division 2! Het heeft even geduurd, maar we hebben de straten van New York verlaten om veder te gaan in Washington D.C. Het is een afstandje dat we moesten afleggen, maar gelukkig zit het weer iets meer mee deze keer. Niet elke keer in de sneeuw lopen, maar lekker genieten van de voorjaarsregen, laagstaande zon en heldere nachten. Wij zijn er klaar voor, tijd om Washington D.C. te ontdekken en te verdedigen en te redden wat er te redden valt.

Terwijl we onze eerste stappen zetten in Washington merken we dat Tom Clancy’s The Division 2 trouw is gebleven aan haar voorganger. Dit zijn we in alles terug, de lay-out, de controls, de opzet van de game. Het is wat dat betreft wel degelijk een opvolger en niet een vervolg waarbij er zoveel is aangepast dat het eerder op een semi nieuwe IP lijkt dan op een deeltje 2.

Maar goed, het tijd om de eerste stappen te zetten in de wereld de Ubisoft voor ons heeft gecreëerd. Daarbij moet ik al direct zeggen dat ik hier meer mee heb dat het winterse New York uit het vorige deel. Nu kun je onder genot van een ondergaande voorjaarszon heerlijk genieten van alle actie die de game je bied.

Een wandeling door het park is goed om zowel je hoofd als magazijn te legen

En terwijl we langzaam de nacht in gaan merken we ook dat de beleving van de game hierdoor anders is, we moeten er echt goed voor gaan zitten om dingen in de verte te kunnen zien. Gelukkig zorgt de UI ervoor dat we in ieder geval dichtbij zijnde tegenstanders (Hyenas, True Sons, Outcasts of Black Tusk gangmembers) zien aankomen, en van welke kant ze je aanvallen. Altijd handig voor het geval je dekking moet gaan zoeken.

Grafisch gezien is het een goede game. The Division 2 neemt je deze keer mee naar downtown Washington D.C. waar de meest monumentale plekken van de stad 1 op 1 zijn overgenomen. Neem daarbij ook nog het feit dat de stad in geen jaren is onderhouden door overheid, omdat die simpelweg niet meer bestaat zoals we deze kennen. Na al deze jaren is de natuur begonnen met het terugwinnen van de stukken grond die door de mensheid werd volgebouwd.

We zien overal resten afval liggen, gesloopte auto’s die de wegen versperren, dieren die op zoek zijn naar voedsel, planten die tegen en in huizen groeien, overal zie je kapotte ramen, deuren die half in de scharnieren hangen genoeg om je het idee te geven dat er een hevige strijd heeft plaatsgevonden tussen de mens en de natuur. De sfeer in een game zoals deze is van groot belang en de wereld die Ubisoft voor ons heeft gecreëerd brengt ons direct in deze verlaten stad waar alleen het recht van de sterkste bepaald of je mag blijven leven of niet.

Kill of being killed, dat is waar het om draaidtin The Division 2

Iets wat ik heel erg fijn vind ik deze game, dat is de muziek. Nu moet ik zeggen dat het wel iets heel persoonlijks is natuurlijk. Maar als ik rondloop in een vervallen Washington, dan moet de muziek er ook voor zorgen dat het gevoel dat je krijgt net iets meer aangewakkerd wordt.

Terwijl we door de straten lopen merk ik dat de muziek mij het gevoel geeft van de film TRON: Legacy. Hierbij zie je ook een vervallen wereld, waarbij de muziek van Daft Punk je met hoge tonen en diep basgeluiden verder de wereld intrekt. Je merkt dat er tijdens gevaarlijke situaties het net even intenser beleefd. Prachtig om mee te maken, heerlijk om te beleven, indrukwekkend om op te nemen tijdens het gamen.

Naast de muziek heb je natuurlijk ook te maken met sound effects (SFX) die een game kan en soms moet aanvullen. In The Division 2 zit dit goed in elkaar. Er is alleen wel een maar. En dat is dat je het bijna niet meekrijgt als je de game alleen via je TV speelt, dus mocht je de optie hebben, pak een surround headset of zet de versterker aan.

Dan merk je dat een regenbui heerlijk klinkt en de onweer ook echt met een diepe en scherpe sound je kamer binnenkomt stormen. Persoonlijk heb ik dan ook echt zitten wachten op in-game slecht weer en de versterker even iets harder te zetten dan gebruikelijk. Deze game geeft je dan ook een echte oorgasme tijdens het gamen.

Maar zoals ik vaker zeg, ook al ziet het er mooi uit en is het geluid prachtig. Een game moet ook te spelen zijn. Gelukkig vinden we geen rare button lay-out (RDR2 anyone?) in The Division 2. Ok, je moet er wel even voor gaan zitten als je alles goed onder de knie wilt hebben, maar met name het schieten, aimen, rennen, schuilen en dergelijke zitten onder de welbekende knoppen verwerkt. Hierdoor is de game makkelijk op te pakken, ook als je ervoor kiest om alles te skippen qua tutorial.

Naast dit alles hebben we ook nog een (vrij beperkte) verhaallijn in de game zitten, en hoe uitgebreid dit ook mag zijn, door de timed-events die je in de game tegenkomt, of een willekeurige executie die in publiekelijk plaatsvind zul je het grootste gedeelte van de game bezig zijn met het redden van burgers, overnemen van diverse safe-houses en andere significante gebieden veilig te stellen.

Gelukkig zijn er genoeg save-houses om even bij te komen

Hierbij is het zo dat je dit natuurlijk in je eentje kan gaan doen, maar geloof me, soms is het gewoon handiger om met een squad dit klusje te klaren. Hierdoor loop je net wat makkelijker door een missie heen. Helemaal als je het tactisch goed oppakt en iedereen elkaar dekt en ondersteunt. Nu is het zo dat dit niet betekend dat je daardoor fluitend door de game loopt. Je zult hoe dan ook er even voor moeten gaan zitten. Dit omdat sommige missies soms makkelijk een 45 minuten van je tijd vragen. Hierdoor verslapt soms de samenwerking, leg je het tegen de NPC’s af en zul je bij het laatste checkpoint opnieuw moeten beginnen.

Ook hebben we deze keer te maken met de zogenaamde Dark Zones, die we ook al kenden uit het vorige deel. Hierbij neem je het samen met andere The Division gamers op tegen NPC’s om zo gebieden veilig te stellen en om betere gear en wapens te verzamelen. Maar als je bijvoorbeeld in je eentje een Dark Zone in gaat, dan zorgt de matchmaking er voor dat je met en tegen andere solo warriors komt te staan. Hierbij is het zo dat deze je ook kunnen pakken om zo je gear mee te nemen. Want Dark Zones is nu eenmaal de plek om goede gear te scoren.

Het kan er soms geweldadig aan toe gaan in Washington D.C.

Het grote voordeel is dat je soms ook besmette wapens of andere gear tegenkomt. Deze kunnen ze niet van je overnemen als ze je neerschieten. Je kunt ze alleen zelf oppakken en afgeven, maar je moet eerst wel terug naar de plek waar je bent gestorven om zo de gear weer op te pakken.

Het grote verschil met het voorgaande deel is dat deze keer de wapens en gear niet van doorslaggevend zijn tijdens een match. Deze worden namelijk allemaal op elkaar afgestemd waardoor je skill de beslissende factor is in de Dark Zone.

Door dit soort toevoegingen aan de game zorgt The Division 2 ervoor dat je zowel in je eentje als met je vrienden heel wat uurtjes zoet bent met de game. Zowel het verhaal als de PvP en PvE geeft je genoeg mogelijkheden om veel tijd door te brengen in Washintong D.C.

Juist de hoeveelheid extra content in de game zorgt er voor dat je stapje voor stapje verder gaat met de main story. Er is gewoon te veel te beleven in de game om de main storyline in één keer helemaal te doorlopen. Je wordt gedwongen om ook extra opdrachten uit te voeren, al is het alleen maar voor de loot en XP.