Review – Yesterday Origins

Een veel voorkomend thema in films en games is onsterfelijk zijn. Meestal gaat dit onderwerp gepaard met de nodige drama en besef je al snel dat hoe mooi het ook klinkt, dit wellicht toch niet iets is wat we willen. Sterfelijkheid zorgt er immers voor dat we de kleine dingen in het leven kunnen waarderen, dat we alles uit het leven halen, want vandaag zou immers zo maar eens de laatste dag kunnen zijn. Bij onsterfelijkheid gaat dit niet op. Maar wat heeft dit nu met deze review te maken zal je denken. Dat ga ik jullie vertellen. Maar dan wil ik jullie eerst een jaartje of 500 mee terug in de tijd nemen.

We bevinden ons ergens in een ranzige kerker ten tijden van de Spaanse Inquisitie. De setting is nogal bizar te noemen. Naast ons in de ruime cel ligt een varken geketend, en aan de andere kant van de cel word zojuist een lichaam gedumpt van een jonge man. Ook zien we hier diverse objecten waar we mogelijk iets mee kunnen. Het zelfde geld voor de te dikke en aangeschoten bewaker die we kunnen zien bij onze cel deur nadat we ons hebben kunnen bevrijden van onze kettingen.

Al snel wordt tijdens deze proloog duidelijk dat we hier te maken hebben met een echte klassieke  point & click game. En eigenlijk wisten we dit al aangezien Pendulo Studios al een eerder deel in 2012 uitbracht voor de pc. Door middel van het verzamelen van objecten en informatie moeten wij ons een weg door het verhaal puzzelen. We hebben namelijk de mogelijkheid items te combineren. Maar moeten daarbij ook regelmatig de combinatie specifiek toewijzen aan een persoon, of er de juiste informatie bijvoegen.

Maar laten we eerst weer terug gaan naar de huidige tijd om het verhaal even iets duidelijker te maken. Na de proloog keren we namelijk terug naar een appartement in Parijs waar we John op bed zien liggen. John is de persoon die we ook in de kerker zo’n 500 jaar geleden zagen. Door een ritueel tijdens die periode is hij onsterfelijk geworden. Echter zal hij na elke keer dat hij sterft alles vergeten en moet hij met behulp van bijvoorbeeld een filmpje op zijn telefoon zich zelf er aan herinneren wie hij is.

Ook vinden we Pauline, de vriendin van John in dit appartement. Ook zij is onsterfelijk. Ze heeft echter wel de mogelijkheid om zich alles te herinneren. Dit leid al meteen tot een onlogische maar toch hilarische situatie in het appartement. Wat doe je namelijk als vrouw zijnde wanneer je ontdekt dat je rimpeltjes krijgt? Je zou denken dat je er dan een crème op smeert of een dagje door brengt in een beauty salon. Nee, Pauline heeft een betere oplossing. Wanneer we namelijk samen met haar de objecten in de badkamer onderzoeken vinden we in de potjes onderdelen van een pistool. Nadat we dit hebben gecombineerd schiet ze zich zelf dood in de douche zodat ze weer rimpel vrij herrijst. Telkens wanneer John en Pauline namelijk dood gaan zullen ze terug keren naar exact de leeftijd waarbij het ritueel plaats gevonden heeft.

En hier komen we meteen op een punt dat mij wat minder beviel. Bij elke puzzel blijkt namelijk dat de logische oplossing die voorhanden is  niet de juiste is. We moeten in plaats daarvan steeds vreemde keuzes maken om verder te komen. En zeker wanneer we de game volledig zonder behulp van walktrough’s op YouTube willen spelen zal je al snel merken dat je toch flink wat frustrerende momenten door brengt in een specifieke ruimte zonder verder te komen.

Combineer hierbij het feit dat objecten regelmatig slecht te vinden of te selecteren zijn en de controls ook niet altijd optimaal mee werken.

Om eens een totaal andere insteek te hebben voor deze review besloot ik samen met mijn vrouw aan de slag te gaan met deze game. En tja, eerlijk is eerlijk. Slow point & click thrillers zijn ook niet echt mijn ding. Tijdens de prolloog waren we beiden best wel onder de indruk van het diepgaande verhaal en de diepgang in de puzzels. Echter verderop in het spel waren we het er beide over eens dat het spel er in door sloeg. Zoals ik al eerder aangaf blijken dingen veelal omslachtig en onlogisch.

Hierdoor haakte mijn vrouw dan ook al snel af. Zei is echt een casual gamer die wil spelen als ontspanning en een verhaal wil beleven. En ondanks dat het verhaal echt heel sterk is beleef je het hierdoor niet echt. En daar verdween dan ook de insteek die ik had voor deze review.

Ik ben het (helaas) wel volledig eens met haar op dit vlak. Want ook ik merk dat de game mij meer frustratie geeft dan voldoening. Daarnaast werken de herhalende muziek ook niet mee om in de sfeer te komen.

Daarnaast noemde ik al dat de controls niet altijd even fijn mee werken. Maar dat is niet het enige mankement waar wij tegen aanliepen. Meerdere malen mochten wij namelijk de game weer opnieuw opstarten doordat deze vast liep en waren er eigenlijk diverse technische bugs die je mag verwachten in een beta of demo maar niet in een volledige release.

Verdict:

En hier word het lastig want zoals ik al aangaf ligt dit type game volledig buiten mijn comfort zone. Ondanks dat mijn vrouw dit soort games over het algemeen wel kan waarderen bleek Yesterday Origins ook niet echt haar ding.

Nu kan ik deze game dus volledig gaan afbranden op de punten die ik noemde maar dat lijkt mij niet terecht. Ik weet immers dat er een flinke fan base is die deze game wel kan waarderen. En dat kan niet zonder reden zijn.

Het verhaal is intrigerend en boeiend en dat zal zonder twijfel één van de belangrijkste redenen zijn die er voor zorgen dat veel gamers dit spel kunnen waarderen. Daarnaast is de grafische style ook erg tof en passend voor de game al kwamen sommige dingen wat houterig op me over. Dit stoorde echter totaal niet. Ook de voice acting is prima te noemen.

De puzzels zijn ondanks zijn soms onlogische insteek wel  erg goed en uitdagend. Echter moet je er wel het geduld voor op kunnen brengen. Spieken op internet geeft je namelijk totaal geen voldoening.

Het is gewoon jammer van de mankementen die de game met zich mee brengt, het doorslaan in onlogische oplossingen en de muziek die wel al behoorlijk snel uit gezet hebben.

En dan de score. Mijn vrouw beloond hem toch met een mooie 7. Ik zelf ben iets minder mild en zit eerder richting een 6. Echter wil ik in het eind verdict ook mee nemen wat de achterban er zelf van vind aangezien het een game is juist voor dit specifieke  groepje gamers. En dan eindigen we toch met een mooie score.